วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 84
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 84
พูดอ้อมไปรูปนั้นอย่างอื่นอีก ชื่อว่า ปริกถา (พูดหว่านล้อม),
ในเภสัช อาการทั้งหมดย่อมควร แต่เภสัชที่เกิดขึ้น (ด้วย
อาการมีนิมิตเป็นต้น) อย่างนั้…
บทความนี้วิเคราะห์การใช้เภสัชในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในแง่ของการปฏิบัติที่เหมาะสมและข้อบังคับของพระวินัย ในการใช้เภสัชที่เกิดจากอาการและนิมิต รวมถึงความประพฤติของผู้มีความมักน้อย โดยยกตัวอย่างเรื่องราว