หน้าหนังสือทั้งหมด

พระธัมมาปติฎกษฎาแปล ภาค ๙ - หน้า 97
99
พระธัมมาปติฎกษฎาแปล ภาค ๙ - หน้า 97
ประโคด - พระธัมมาปติฎกษฎาแปล ภาค ๙ - หน้า 97 ธรรมะแก่นทั้ง ๒ นั้น ย่อมควร" แล้วจึงทรัศว่า "พระมหาน บุคคลผู้ไม่กำหนด ไม่ของอยู่ในมานุสูร ชื่องว่า เป็นฎีกุ" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า :- "ความยึดถือ…
ในบทนี้กล่าวถึงธรรมะแก่นสองประการว่า ควรยึดถือในการดำรงอยู่ ส่วนเฉพาะเจาะจงในมานุสูร โดยพระมหานได้ตรัสเกี่ยวกับการไม่เศร้าโศกที่เกิดจากความเข้าใจในนามรูปที่มีการเสื่อมสลายเมื่อไม่ยึดถือในสิ่งเหล่…
พระอธิษฐ์ถูกแปลภาค ๙
216
พระอธิษฐ์ถูกแปลภาค ๙
ประโยค - พระอธิษฐ์ถูกแปลภาค ๙ หน้าที่ 214 พวกกระผมแล้ว กล่าวว่า "การที่พระมหานั่งอยู่หน้านี้ได้ (อาหารก่อน) ควร ให้บำราบแล้วออกไป เมื่อมองพระมหา กล่าวว่า ท่านจงนำพระมหาแก่คุ้มมา …
เนื้อหาเกี่ยวกับพระมหาที่นั่งอยู่และคำแนะนำจากพระมหาแก่คุ้ม ในระหว่างการสนทนา พระมหาได้ส่งพระมหาไปนำท้าวสักกะมาถวายอาหารให้กับพวกกระผม และมีการพูดคุยถึงความไม่โกรธของสามเณร เมื่อฟังคำนี้พระศาสดาจึงตรั