มังคลัตถิสัปปุรส เล่ม ๒ หน้า ๑๔๐
ประโยค ๔ - มังคลัตถิสัปปุรส เล่ม ๒ หน้า ๑๔๐
ก็เชื่อว่ามีสัตว์เป็นอามรณ์ ในกาลเมื่อสัตว์อันกินนานายบุคคลพึง ลักไป ก็แต่ว่า ในสังคมหและบัญญัติทั้ง ๒ นั้น อนินทายบุคคล ทั้งหล…
ในบทนี้กล่าวถึงสัตว์เป็นอามรณ์ตามแนวคิดศีลธรรมของพระพุทธศาสนา โดยอธิบายถึงความสำคัญของการเคารพชีวิตสัตว์ รวมถึงบทเรียนที่เกี่ยวข้อ…
