อหิงสาและสัญญมะในความเป็นนักปราชญ์
…ยสัจด้วยปัญญา เป็นผู้ถึง
ฝั่งแห่งธรรมทั้งหลายทั้งปวง ไม่มีกิเลสอันเป็น
คาถาธรรมบท ๔๕/๒๕/๔๑
๑๐๐ วาทะ เถรภูมิ
ข้อความนี้พูดถึงคุณสมบัติของผู้มีความเป็นนักปราชญ์ที่มีอหิงสาและสัญญมะ ซึ่งต้องมีคุณสมบัติเช่นมีจิตที่มั่นคงและปราศจากความฟุ้งซ่าน รวมถึงการมีศีลและปัญญาในการเข้าใจอริยสัจและธรรมที่เป็นมั่นคง นอกจากนี