Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ.2553ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาท รุ่นเข้าพรรษาพระมานะ วิชฺชาทีโปเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาพระมานะ วิชฺชาทีโปกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงกระผม พระธรรมทายาทมานะ วิชฺชาทีโป อายุ 25-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดใหม่บางคร้า จังหวัดฉะเชิงเทรา ครับ กระผมมีความผูกพันกับวัดมาตั้งแต่เป็นเด็ก ชอบวิ่งเล่น-ชอบนอนในวัด ชอบช่วยหลวงพี่ถือปิ่นโตเวลาบิณฑบาตเป็นประจำ แม้จะโตแล้วก็ยังมาช่วยขับรถรับส่งพระครับ ก่อนมาบวช กระผมเปิดร้านซ่อมคอมพิวเตอร์อยู่ที่จังหวัดตราด ใช้ชีวิตตามประสาวัดก็เข้าเหล้าก็กิน กระผมกินเบียร์ทุกวัน วันละสองขวด สูบบุหรี่วันละสองซอง สูบมากจนปากดำ แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะผิดอะไร ตั้งแต่เกิดมา กระผมได้รับการเลี้ยงดูจากน้าชายน้าสาว กระผมจึงได้พบแม่ไม่กี่ครั้ง แล้วอยู่ๆกระผมก็ตัดสินใจเดินทางไปเยี่ยมแม่ที่อำเภอแปดริ้ว จังหวัดฉะเชิงเทรา ก็มาเจอคนรู้จักชวนให้ไปบวชด้วยกันที่วัดแถวบ้าน แต่กระผมก็บอกเขาว่า “ยังหรอก ไม่บวชหรอก เดี๋ยวถึงเวลาก็บวชเองแหละ”_หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป ไม่รู้อะไรมาดลใจ กระผมเดินไปบอกแม่ว่า “แม่ๆ...ไปดูวันให้ผมหน่อย ผมจะบวช”_กระผมต้องบอกแม่อยู่ 5-6-ครั้ง เพราะแม่ไม่ยอมเชื่อว่าคนอย่างกระผมจะบวชครับ แล้วกระผมก็ติดต่อไปที่วัดใหม่บางคร้า จึงได้มาบวชในโครงการเข้าพรรษาหนึ่งแสนรูปทั่วไทย พอเขียนใบสมัครได้สองวัน กระผมก็มาช่วยพระอาจารย์เตรียมงานอยู่ที่วัดจนถึงวันเปิดโครงการเลยครับ กระผมเป็นคนชอบฟังอยู่แล้ว พอได้มาฟังธรรมะจากหลวงพ่อและพระอาจารย์ ก็ทำให้กระผมเข้าใจพระพุทธศาสนามากขึ้น ได้รู้เรื่องนรก-สวรรค์ บุญ-บาป อย่างที่ไม่เคยรู้มาก่อน แต่ก่อนมีคนเคยบอกกระผมว่า ถ้าเราฆ่าปลาแล้วไม่เอาไปกิน เราจะบาป แต่ถ้าเราฆ่าแล้วเอาไปกินก็ไม่บาป อย่างเหล้าบุหรี่ถ้าไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใครก็ไม่ผิด แต่ตอนนี้กระผมรู้แล้วว่า อะไรผิดอะไรไม่ผิด แล้วถ้าไปอยู่ใกล้คนสูบบุหรี่ก็จะรู้สึกเหม็นมาก อย่างกับเผาไร่เผาสวนเลยครับ กระผมดีใจมากๆที่หยุดสูบได้ 
พระมานะ วิชฺชาทีโปเวลานั่งสมาธิ(Meditation) กระผมจะปล่อยใจให้ว่างเปล่า ทำใจเฉยๆ นั่งไปทุกวันจนรู้สึกถึงความสงบ พอเข้าสู่สัปดาห์ที่สี่ กระผมนั่งหลับตา วางใจตรงกลางท้อง ไม่คิดอะไร ประมาณสิบนาที ก็รู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่คนเดียว ใจสบายมาก แล้วก็เห็นเป็นแสงไฟส่องมาที่หน้า พอมองไปเฉยๆก็คล้ายๆว่าเรากำลังมองกลับมาที่ตัวเอง กระผมเห็นตัวเองห่มจีวร นั่งสมาธิ แล้วก็เห็นว่ามีแสงสว่างขึ้นมาตรงกลางท้อง สว่างเหมือนหลอดตะเกียบ สว่างเต็มหน้าท้องไปหมดเลยครับ พอลืมตากระผมก็นิ่งมาก ไม่คุยกับใครเลย กระผมคิดอยู่คนเดียวว่า “เมื่อกี้เราเห็นจริงๆหรือ มันเป็นเรื่องจริงหรือฝันไป” กระผมนั่งสมาธิทุกวัน...ก็สว่างทุกวัน
ภาพวาดผลการปฏิบัติธรรมของพระมานะ วิชฺชาทีโปจนวันหนึ่ง กระผมนั่งแบบปล่อยใจให้ว่างเปล่า ไม่คิด ไม่จินตนาการอะไรเลย พอรู้สึกว่าใจมันว่างๆ ก็เห็นตัวเองนั่งสมาธิมีแสงสว่างขึ้นมาจากกลางท้องเรื่อยๆ คราวนี้สว่างมาก แล้วกระผมก็เห็นเป็นดวงแก้วใสมาก ซ้อนกันอยู่สองดวงคลุมตัวกระผมไว้ ดวงใหญ่เลยตัวกระผมออกไปประมาณหนึ่งศอก นั่งไปเรื่อยๆก็เห็นพระพุทธรูปสีทองสององค์ ใสมากมองทะลุได้ มีขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือนิดหน่อย นั่งสมาธิซ้อนกันอยู่ตรงกลางท้องของกระผม กระผมเห็นมีแสงสว่างออกมาจากพระพุทธรูปด้วย ตอนนั้นใจนิ่งมาก ไม่มีอะไรในจิตใจเลย คล้ายๆกับว่าไม่มีใครอยู่ในโลก ว่างไปหมดทุกอย่าง กระผมปลื้มมาก มีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลยครับ เวลาจำวัดกระผมจะรู้สึกคล้ายๆว่า ตัวเองนอนอยู่บนหน้าตักพระสีทอง เหมือนเรานอนอยู่ในอ้อมกอดของท่าน กระผมเห็นท่านใหญ่มากๆ ชนิดที่ว่าตัวเราทั้งตัวนอนอยู่บนอุ้งมือของท่านได้ แล้วเวลาจะเดิน จะทำอะไร จะรู้สึกว่ามีองค์พระอยู่ในท้องตลอดเวลา ไม่ใช่เหมือนว่ามีนะครับ แต่รู้สึกว่ามีอยู่จริงๆ
ภาพวาดผลการปฏิบัติธรรมของพระมานะ วิชฺชาทีโปตอนนี้กระผมมีความสุขมาก ญาติๆที่มาพบก็บอกว่า “พระดูดี มีราศี”_กระผมเคยไปโปรดโยมแม่ที่บ้าน ตอนแรกท่านจำกระผมไม่ได้ โยมแม่ก็ถามญาติๆว่า “พระที่ไหนมา”_พอกระผมเดินเข้าไปใกล้ ท่านยังถามกระผมอีกว่า “พระมาหาใคร”_กระผมตอบว่า “มาหาโยมแม่”_ท่านก็ตกใจ พอมองหน้ากัน น้ำตาโยมแม่ก็ไหลออกมาเลย โยมแม่ปลื้มมากที่กระผมบวช ท่านบอกว่า ไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ เพราะท่านไม่ได้เลี้ยงกระผมมา แต่กระผมก็ตั้งใจบวชเพื่อท่าน ตอบแทนที่ท่านให้กำเนิดกระผมครับหลวงพ่อครับ ทีแรกกระผมคิดว่าถ้าจบโครงการก็จะลาสิกขาไปทำงานต่อ แต่พอได้นั่งสมาธิเห็นองค์พระดวงแก้วทุกวัน ก็ทำให้กระผมมีความคิดเป็นสองทาง จะสึก หรือ ไม่สึก ใจหนึ่งก็ห่วงโยมแม่ เพราะท่านป่วยเดินไม่ได้ กระผมทั้งนั่งคิด เดินคิด นอนคิด แต่โยมแม่บอกกระผมว่า “ถ้าบวชได้ก็ให้บวชไปไม่ต้องห่วงไม่ต้องสึก”_กระผมก็เลยตั้งใจว่าจะฝึกตัวเองให้เป็นพระแท้ให้ดีที่สุด ถ้าจบโครงการแล้ว กระผมก็จะไปตามบ้านที่รู้จัก ไปตามวัด ไปตามที่ๆกระผมเคยไป จะไปเล่าธรรมะให้ญาติโยมฟัง และจะไปชวนชายแมนแมนให้มาบวชในโครงการล้านรูป และถ้าบุญยังส่งเสริม กระผมก็พร้อมจะบวชต่อครับ กระผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้กระผมมีวันนี้ หลวงพ่อเป็นผู้ชี้แนะแนวทาง และนำแสงสว่างมาสู่ชีวิตของกระผมครับ กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงพระมานะ วิชฺชาทีโป
http://goo.gl/EXfM9
พิมพ์บทความนี้
