จาฮานาบัด, ประเทศอินเดีย – ถ้ำทางพระพุทธศาสนาหลายแห่งในเขตวิหารของเมืองจาฮานาบัด (Jahanabad) ยังมีศักยภาพในการที่จะดึงดูดนักท่องเที่ยวจากส่วนต่างๆ
ของประเทศอินเดียและจากทั่วโลกให้มาเยี่ยมชมสถานที่นี้ได้จำนวนมาก แต่ตามความเป็นจริงที่เป็นอยู่ในขณะนี้ก็คือ
ไม่ได้มีนักท่องเที่ยวมากนักที่รู้สึกอยากจะมาเที่ยวในสถานที่ที่ซึ่งมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์อย่างมากเหล่านี้เลย
หลังจากที่เคยเกิดการก่อความไม่สงบขึ้นของพวกนิยมลัทธิเหมา
และการขาดการบริหารจัดการดูแล ทำให้สถานที่สำคัญของถ้ำในเขต Barabar เหล่านี้ไม่ได้รับการเอาใจใส่ดูแล
ถ้ำในเขต Barabar ตั้งลึกเข้าไปในเทือกเขา
Barabar ซึ่งอยู่ห่างจากเมือง คยา 45 กิโลเมตร
และห่างจากเมือง Jahanabad 38 กิโลเมตรซึ่งในขณะนี้ตกอยู่ในสภาพขาดความน่าสนใจอย่างมาก
ชาวบ้านแถวนั้นเชื่อว่า การที่สถานเหล่านี้ถูกทอดทิ้งจากทางรัฐบาลทำให้นักท่องเที่ยวไม่สนใจมาท่องเที่ยวในพื้นที่แถบนี้
กล่าวกันว่า ถ้ำเหล่านี้ได้ถูกสร้างขึ้นโดยมหาราชอโศกแห่งราชวงศ์มยุราเพื่อถวายแด่คณะสงฆ์เมื่อ
200 ปีก่อนคริสต์ศักราช ถ้ำ 5
แห่งถูกสร้างขึ้นรวมกันในเทือกเขาแห่งนี้ซึ่งมีพื้นเป็นหินแกรนิต ถ้ำทั้งหมดวัดขนาดรวมกันได้ 120 เมตร
หนึ่งในถ้ำทั้งหมดนี้เรียกชื่อตามชื่อของ Lomas Rishi เป็นถ้ำที่มีชื่อเสียงมากที่สุด และสภาพที่เห็นในปัจจุบันเหมือนถูกใช้เป็นที่พักอาศัยของนักบวชบางประเภท
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผู้มาเยี่ยมชมถ้ำเหล่านี้รู้สึกงงงวยก็คือ
ผนังด้านในของถ้ำถูกขัดจนเรียบเป็นมันเงา ซึ่งตรงกันข้ามกับสภาพผนังถ้ำด้านนอกซึ่งเป็นหินขรุขระ ถ้ำอีก 2 แห่งที่โดดเด่นชื่อ สุธรรมา (Sudama) และ จำปา (Chaupar)
“ภูเขานี้เป็นภูเขาหินแกรนิต และมีถ้ำ 5 แห่งในที่นี้ ถ้ำนี้เป็นถ้ำที่มนุษย์สร้างขึ้น
มนุษย์เป็นผู้ที่ขุดถ้ำนี้ขึ้น ถ้ำนี้ยังไม่สูญเสียสภาพความเงางาม
ข้อดีของสถานที่แห่งนี้ก็คือ ถ้ำทั้ง 5 แห่งถูกสร้างขึ้นภายในภูเขาลูกเดียวกัน”
นักท่องเที่ยวคนหนึ่งชื่อ สัญชัย กุมาร (Sanjay Kumar) กล่าว
จากการแถลงของคณะสำรวจทางโบราณคดีของอินเดีย ซึ่งได้ขึ้นทะเบียนสถานที่แห่งนี้ไว้เป็นมรดกแห่งชาติ
กล่าวว่า สถาพของสถานที่ในขณะนี้ทรุดโทรมมาก
“สิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับถ้ำเหล่านี้ก็คือ มันเป็นสถานที่ที่พระเจ้าอโศกมหาราชเป็นผู้ที่สั่งให้สร้างขึ้น
แต่สภาพของสถานที่ได้เสื่อมโทรมลงตามกาลเวลา การท่องเที่ยวของที่นี่ได้รับการกระทบกระเทือนมาก
เนื่องจากว่า ถนนหนทางต่างๆ ไม่เอื้ออำนวย อีกทั้งถ้ำเหล่านี้ก็ตั้งอยู่ในเขตพื้นที่ทุรกันดาร
ซึ่งนี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ว่า
ทำไมมีนักท่องเที่ยวแค่ไม่กี่คนที่มาเยี่ยมชมสถานที่แห่งนี้” นันดู พาสวัน (Nandu Paswan) ผู้ดูแลสถานที่ของ ถ้ำBarabar
กล่าว
ถึงแม้ว่าเขตวิหารจะเป็นพื้นที่สำคัญของนักแสวงบุญชาวพุทธจากทั่วโลก และของผู้ที่นับถือศาสนาอื่นๆ
ที่มีความสนใจอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า เป็นต้นว่า
เรื่องต้นพระศรีมหาโพธิ์ ที่โพธิคยา ซึ่งก็ยังเป็นสถานที่ที่ส่วนราชการที่เกี่ยวข้องไม่สามารถจะให้การดูแลรักษาได้ดีมากนัก
นักประวัติศาสตร์ยืนยันว่า ถ้ำเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นในสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราชผู้ซึ่งเป็นกลไกสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาออกไปข้ามพ้นพรมแดนประเทศอินเดีย
สำหรับในปัจจุบันนี้
สถานที่เหล่านี้มีความจำเป็นที่จะต้องได้รับการอนุรักษ์ที่เหมาะสมและได้รับการตระหนักถึงความสำคัญจากเจ้าหน้าที่ส่วนราชการด้วย
