สาลิยชาดก ชาดกว่าด้วยหมอผู้โชคร้าย

หมอพิการคนหนึ่ง ได้วางแผนให้เด็กน้อยลูกพ่อค้าปีนต้นไม้ไปเอาลูกนกสาลิกาในโพรงไม้ ซึ่งความจริงแล้วมีงูอยู่ในโพรงไม้นั้น เด็กน้อยหลงเชื่อปีนขึ้นไป เด็กน้อยจับหัวงูได้ก็เหวี่ยงทิ้งทันที ด้วยบุพกรรมที่ทำร่วมกันมาแต่ชาติปางก่อน เด็กน้อยลูกพ่อค้าเหวี่ยงงูเห่ามาทางหมอพิการพอดี งูพิษพันคอหมอพิการ แล้วฝังคมเขี้ยวฉีดพิษร้าย หมอพิการดิ้นทุรนทุรายอย่างทรมาน มิสามารถเยี่ยวยาได้ทัน https://dmc.tv/a25491

บทความธรรมะ Dhamma Articles > นิทานชาดก 500 ชาติ
[ 30 ต.ค. 2562 ] - [ ผู้อ่าน : 18256 ]

ชาดก 500 ชาติ

มัจฉทานชาดก-ชาดกว่าด้วยการให้ข้าวเป็นทานแก่ปลา

ในพุทธกาลสมัยมีผู้คนทุกชั้นวรรณะได้ถวายตัวเป็นพุทธสาวกแห่งองค์พระศาสดาจำนวนมาก

ในพุทธกาลสมัยมีผู้คนทุกชั้นวรรณะได้ถวายตัวเป็นพุทธสาวกแห่งองค์พระศาสดาจำนวนมาก
  
     ในพุทธกาลสมัย หลังจากที่พระบรมศาสดาตรัสรู้สู่พระบรมสัมมาสัมโพธิญาณ ประกาศธรรมะ แผ่ไพศาลไปทั่วชมพูทวีป วาระนั้นแม้มีผู้ให้การเคารพเลื่อมใส
พระพุทธองค์ ทุกชั้นวรรณะ เดินทางหลั่งไหลมายังพระเชตวันมหาวิหารอันเป็นธรรมสถานแห่งองค์พระศาสดาเพื่อถวายตัวเป็นพุทธสาวกเป็นจำนวนมาก
 
พระเทวทัตผู้มีใจอิจฉาริษยาคอยให้ร้ายแก่พระพุทธองค์
 
พระเทวทัตผู้มีใจอิจฉาริษยาคอยให้ร้ายแก่พระพุทธองค์
 
     แต่ทว่ายังมีผู้ที่อิจฉาริษยาคอยให้ร้ายกระทำการอันไม่บังควรให้เกิดแก่พระพุทธองค์ ซึ่งต่างแจ้งประจักษ์กันดีในหมู่สาวกว่าภิกษุผู้นั้นคือ พระเทวทัตผู้มีมานะทิฐิ
เป็นที่ตั้งและมี และเหตุที่เป็นเช่นนี้ ด้วยเพราะบุพกรรมกระทำร่วมกันมาในอดีตชาตินั้นเอง
 
เหล่าภิกษุต่างพูดคุยกันถึงการกระทำอันไม่สมควรของพระเทวทัต
 
เหล่าภิกษุต่างพูดคุยกันถึงการกระทำอันไม่สมควรของพระเทวทัต
 
     “ พระเทวทัตกระทำการอันไม่สมควรแก่พระบรมศาสดาเลยนะท่าน ” “ นั่นนะสิ แม้พระเทวทัตจะเป็นพระญาติของพระบรมศาสดา แต่กลับผูกใจอาฆาต
แต่พระบรมศาสดากลับไม่หวั่นไหวเลยแม้แต่น้อย ” 

พระพุทธองค์ทรงปรารภถึงพระเทวทัตในกาลก่อน
 
พระพุทธองค์ทรงปรารภถึงพระเทวทัตในกาลก่อน
 
     เหตุพระเทวทัตกระทำการอันไม่บังควรแก่พระพุทธองค์ เป็นที่กล่าวโทษในภิกษุ พระพุทธองค์จึงทรงปรารภถึงพระเทวทัต “ ดูก่อนภิกษุทั้งหลายมิใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้น
แม้ในกาลก่อนพระเทวทัตนี้ ก็ไม่อาจเป็นผู้แม้จะกระทำความสะดุ้งกลัวแก่เรามาแล้วเช่นกัน ”
 
นครพาราณสีในยุคสมัยพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติ
 
นครพาราณสีในยุคสมัยพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติ
 
     แล้วพระพุทธองค์ทรงนำเอาสาลิยชาดก มาสาทกแก่เหล่าภิกษุทั้งหลายดังนี้ ในอดีตกาล ณ พาราณสีมหานคร อันมีพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในบ้านเมืองร่มเย็น
ชาวเมืองอยู่รวมกันอย่างผาสุก ในวาระเดียวกันนั้นพระโพธิสัตว์บังเกิดเป็นลูกชายพ่อค้าในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
 
พระโพธิสัตว์บังเกิดเป็นลูกชายพ่อค้าในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
 
พระโพธิสัตว์บังเกิดเป็นลูกชายพ่อค้าในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
 
     ครั้นในวัยเด็กมีอายุประมาณได้ 7-8 ขวบ ขณะกำลังวิ่งเล่นซุกซนตามประสาเด็กน้อยใต้ต้นไทรหน้าบ้านกับเพื่อวัยเดียวกันอยู่อย่างสนุกสนาน “ วันนี้พวกเราเล่นอะไรกันดีล่ะ ”
“ นั่นนะสิ เล่นซ่อนแอบดีไหมล่ะ ” “ โห้ ไม่เอาหรอก เล่นจนเบื่อแล้ว ”
 
หมอพิการผู้ซึ่งมีนิสัยเจ้าเล่ห์
 
หมอพิการผู้ซึ่งมีนิสัยเจ้าเล่ห์
 
     “ ใช่ คราวที่แล้วนะ เล่นกัน ข้าไปแอบจนโดนมดกัดสะจนตัวบวมไปทั้งตัวแล้วเนี่ย ยังคันไม่หายเลย ” “ แล้วพวกเจ้าจะเล่นอะไรล่ะ โน่นก็ไม่เอา นี่ก็ไม่เอา คิดได้บอกข้าก็แล้วกัน ”
ในระหว่างที่พวกเด็ก ๆ พูดคุยกันอยู่นั่นเอง ก็ได้มีหมอพิการคนหนึ่ง ไม่ได้ทำงานอะไร เดินผ่านมาท่ามกลางเด็กน้อย
 
หมอพิการคนหนึ่งได้เดินทางผ่านมายังที่กลุ่มเด็กๆ เล่นอยู่
 
หมอพิการคนหนึ่งได้เดินทางผ่านมายังที่กลุ่มเด็กๆ เล่นอยู่
     
     “ โอ้ย ทำไมวันนี้มันร้อนแบบนี้ เดินมาตั้งนานแล้วพักหน่อยดีกว่า เฮ้ย ๆ นี่พวกเจ้าหลบๆ ไปหน่อยสิ ข้าจะได้นั่งพักหลบแดดสะหน่อย ไปเล่นที่อื่นไป๊ เฮ้ย น่ารำคาญจริง ๆ
ร้อนก็ร้อน ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว ” “ โอ๊ะ อะไรนี่ มาไล่เขาเฉยเลย ”

หมอพิการได้ไล่เด็กๆ ไปเล่นที่อื่นส่วนเขาก็ได้นั่งพักที่ใต้ร่มไม้นั้นแทน
 
หมอพิการได้ไล่เด็กๆ ไปเล่นที่อื่นส่วนเขาก็ได้นั่งพักที่ใต้ร่มไม้นั้นแทน
 
     “ นั่นนะสิ ไปเหอะพวกเรา ไปเล่นที่อื่นกันดีกว่า นี่เห็นว่าเป็นคนพิการนะเนี่ย ” ทันใดนั้นเองหมอพิการก็เหลือบไปเห็นงูกำลังเลื้อยเข้าไปในโพรงต้นไม้
ด้วยความเจ้าเล่ห์ เขาจึงคิดวางแผนการร้ายขึ้นในใจ
 
งูเห่าตัวหนึ่งได้เลื้อยเข้าไปในโพรงไม้ใหญ่ต้นที่หมอพิการนัั่งพักอยู่
 
งูเห่าตัวหนึ่งได้เลื้อยเข้าไปในโพรงไม้ใหญ่ต้นที่หมอพิการนัั่งพักอยู่
 
     “ เอ๊ะ นั่นอะไรอยู่บนต้นไม้ เฮ้ย งูนี่น่า ฮ่า ฮะ ฮ่า อย่างนี้เราหลอกให้เด็กพวกนั้นโดนงูกัด จากนั้น เราก็เข้าไปรักษา เราก็จะมีเงินใช้ไม่ต้องอดอยากปากแห้ง  ฮ่า ฮ่า
ไม่มีใครจ้างเรามานานแล้ว ต้องใช้วิธีนี้แหละ งานเข้าแน่ ๆ
 
หมอพิการคิดวางแผนให้เด็กน้อยโดนงูกัดเพื่อที่เขาจะได้ทำการรักษาและจะได้มีเงินใช้
 
หมอพิการคิดวางแผนให้เด็กน้อยโดนงูกัดเพื่อที่เขาจะได้ทำการรักษาและจะได้มีเงินใช้
  
     หล่อแล้วยังฉลาดอีกนะเรานี่ หัวใสจริง ๆ เลย ” “ นี่ พวกเจ้า มานี่สิ ข้ามีอะไรจะบอก ” “ มีอะไรเหรอท่าน ” “ พวกเจ้า อยากได้ลูกนกสาลิกาไหมล่ะ ” “ อยากได้สิ
ไหนละท่าน ” “ นี่เจ้าเงยหน้ามองบนต้นไม้สิ เห็นโพรงนั่นหรือเปล่า ”
 
หมอพิการบอกเด็กๆ ว่า มีลูกนกอยู่ในโพรงบนต้นไม้ใหญ่    

หมอพิการบอกเด็กๆ ว่า มีลูกนกอยู่ในโพรงบนต้นไม้ใหญ่
 
     “ ฮ้า อย่าบอกนะ ว่าโพรงนั่นเป็นโพรงนกสาลิกา ” “ ก็ใช่นะสิ ข้าเห็นแม่นกสาลิกา บินคาบแมลงเข้าไปในโพรง แสดงว่ามันต้องมีลูกนกอยู่ข้างในแน่ ๆ เลย
ถ้าพวกเจ้าอยากได้ ก็ปีนขึ้นไปจับมาสิ ”

หมอพิการบอกเด็กๆ ว่าเห็นแม่นกสาลิกาบินคาบเหยื่อไปป้อนลูกของมันในโพรงไม้
 
หมอพิการบอกเด็กๆ ว่าเห็นแม่นกสาลิกาบินคาบเหยื่อไปป้อนลูกของมันในโพรงไม้
  
     เด็กน้อยลูกพ่อค้าไม่ได้เฉลียวใจเลยแม้แต่น้อย พลางก็ใช้สองมือโอบรอบต้นไม้ ค่อยๆ ปีนขึ้นไปจับเจ้านกสาลิกา “ ฮึบ ฮึบ ฮึบ ฮ้า ทำไม มันทำรังสูงขนาดนี่เนี่ย
เล่นซะเหนื่อยเลยเรา โหย ยังไม่ถึงอีก ” “ ปีนระวัง ๆ ล่ะ
 
เด็กน้อยลูกพ่อค้าได้ปีนขึ้นไปบนต้นไม้ใหญ่เพราะว่าต้องการลูกนกไปเลี้ยง
 
เด็กน้อยลูกพ่อค้าได้ปีนขึ้นไปบนต้นไม้ใหญ่เพราะว่าต้องการลูกนกไปเลี้ยง
 
     เดี๋ยวจะตกลงมาแข้งขาหักนะเจ้าเด็กน้อย....เสร็จเราแน่ ๆ หลงกลข้าจนได้ ” “ โอย แค่นี่เองสบายอยู่แล้ว ฮ่า ฮ่า สูงเหมือกันแฮะ ” ในที่สุดลูกพ่อค้า ก็ปีนจนมาถึงโพรง
ไม่รอช้า เขาใช้มือล้วงเข้าไปในโพรงทันที
 
เด็กน้อยลูกพ่อค้าใช้มือล้วงเข้าไปในโพรงไม้เพื่อควานหาลูกนกสาลิกา
 
เด็กน้อยลูกพ่อค้าใช้มือล้วงเข้าไปในโพรงไม้เพื่อควานหาลูกนกสาลิกา
 
     “ ฮ่า ฮ่า มาถึงจนได้ ไปอยู่กับข้าเถอะนะ เจ้านกสาลิกา แล้วข้า จะเลี้ยงเจ้าเป็นอย่างดีเลย ฮ่า จับได้แล้ว เฮ้ยนี่มันงูเง่านี่หว่า เฮ้ย งู ๆ ๆ ๆ ๆ เฮ้ย งู งู ” เดชะบุญ
ลูกพ่อค้าจับถูกคองูเง่า เขารีบเหวี่ยงทิ้งทันที ด้วยบุพกรรมที่ทำร่วมกันมาแต่ชาติปางก่อน

เด็กน้อยคว้าจับเอางูเห่าตัวหนึ่งที่อยู่ในโพรงไม้นั้น
 
เด็กน้อยคว้าจับเอางูเห่าตัวหนึ่งที่อยู่ในโพรงไม้นั้น
 
     ลูกพ่อค้าเหวี่ยงงูเห่ามาทางหมอพิการพอดี งูพิษพันคอหมอพิการ แล้วฝังคมเขี้ยวฉีดพิษร้าย หมอพิการดิ้นทุรนทุรายอย่างทรมาน มิสามารถเยี่ยวยาได้ทัน ก่อนจะสิ้นใจ
ไปในที่สุด “ เฮ้ย ทำไม่เหวี่ยงมาทางนี้ล่ะ
 
เด็กน้อยได้เหวี่ยงงูเห่าทิ้งซึ่งบังเอิญตกใส่คอหมอพิการพอดี
 
เด็กน้อยได้เหวี่ยงงูเห่าทิ้งซึ่งบังเอิญตกใส่คอหมอพิการพอดี
 
     เจ้าเด็กบ้า งานเข้าแล้วละตู อะโอ้ย ชะ ช่วยด้วย ๆ ๆ ใครก็ได้ช่วยข้าที ข้าถูกงูกัด โอ้ย ช่วยด้วย อ้ากกก ” อนิจจาให้ทุกแก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว งูพิษเลื้อยผ่าน
เข้าไปในป่า จนชาวบ้านที่มาพบศพ มุงดูด้วยความสมเพศ
 
หมอพิการถูกงูกัดล้มลงสิ้นใจตายในทันที
 
หมอพิการถูกงูกัดล้มลงสิ้นใจตายในทันที
 
     “ นี่มัน หมอพิการท้ายหมู่บ้านเรานี่น่า เฮ้ย มานอนตายตรงนี้ มันช่างน่าสมเพชยิ่งนัก ” พระพุทธองค์ เมื่อตรัสอดีตนิทานจบแล้ว จึงตรัสพระคาถาว่า
ผู้ใดประทุษร้าย คนไม่ประทุษร้าย ผู้บริสุทธิ์ ผู้ไม่มีความผิด

ชาวบ้านต่างพากันมุงดูการตายของหมอพิการอย่างสมเพชเวทนายิ่ง
 
ชาวบ้านต่างพากันมุงดูการตายของหมอพิการอย่างสมเพชเวทนายิ่ง
 
     บาปย่อมกลับมาถึงคนพาลนั่นเอง เหมือนละอองฝุ่นที่บุคคลซัดไปทวนลม ย่อมกลับมากระทบเขาเองฉันนั้น
 
 
ในพุทธกาลสมัยต่อมา หมอพิการ กำเนิดเป็น พระเทวทัต
ลูกพ่อค้า เสวยพระชาติเป็น พระพุทธเจ้า
 

รับชมคลิปวิดีโอ
ชมวิดีโอ   Download ธรรมะ
 
 




พิมพ์บทความนี้



บทความอื่นๆ ในหมวด

      ธัมมัทธชชาดก ชาดกว่าด้วยพูดอย่างหนึ่งทำอย่างหนึ่ง
      เกฬิสีลชาดก ชาดกว่าด้วยปัญญาสำคัญกว่าร่างกาย
      ปานียชาดก ชาดกว่าด้วยการทำบาปแล้วรังเกียจบาปที่ทำ
      ชนสันธชาดก ชาดกว่าด้วยเหตุที่ทำจิตให้เดือดร้อน
      ฆตาสนชาดก ชาดกว่าด้วยภัยที่เกิดจากที่พึ่ง
      มหาสุวราชชาดก ชาดกว่าด้วยความพอเพียง
      ฌานโสธนชาดก ชาดกว่าด้วยสุขเกิดจากสมาบัติ
      สุนักขชาดก ชาดกว่าด้วยผู้ฉลาดย่อมช่วยตัวเองได้
      สังวรมหาราชชาดก ชาดกว่าด้วยพระราชาผู้มีศีลาจารวัตรที่ดีงาม
      อสัมปทานชาดก ชาดกว่าด้วยการไม่รับของทำให้เกิดการแตกร้าว
      สัจจังกิรชาดก ชาดกว่าด้วยไม้ลอยน้ำดีกว่าคนอกตัญญู
      สัมโมทมานชาดก ชาดกว่าด้วยพินาศเพราะทะเลาะกัน
      อภิณหชาดก ชาดกว่าด้วยการเห็นกันบ่อยๆ