ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๐๐ ปี คุณยายอาจารย์ฯ
ประวัติ ปฏิปทา อานุภาพ
๓๑
ยิงไม่ออกเพราะล็อกเก็ตยาย
เมื่อครั้งที่หลวงพี่ (พระพินิจ จารุปุณฺโณ) นำหมู่คณะไปทอดกฐิน
ที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์นั้น เมื่อเสร็จพิธีแล้ว คนในพื้นที่พาหลวงพี่
กับหมู่คณะไปด่านสิงขร พอไปถึงหลวงพี่ก็ถามตำรวจที่เฝ้าด่านว่า
เข้าไปได้ไหม ตำารวจบอกว่าเข้าได้ พอเดินไปถึงศาลนักรบพม่าสมัยที่
แตกทัพ แล้วก็ไปเสียชีวิตที่นั่น หลวงพี่ก็จะพาพวกเรากลับ แต่มีคน
ขอไปต่ออีกหน่อย อีกนิดเดียวก็จะถึงด่านแล้ว หลวงพี่เห็นว่า
ทุกคนกำลังปีติในบุญ จึงตกลง
...พอเดินไปถึง พวกเราบางคนก็ขึ้นไปปีนอ่านบ้าง เข้าไปข้าง
ในบ้าง มีคนหนึ่งคว้ากล้องถ่ายรูปขึ้นมาถ่าย ทหารพม่าที่เฝ้าอยู่ก็
โวยวายขึ้นมา หลวงพี่เห็นท่าทางไม่ดี ก็เรียกคนนั้นกลับมา ระหว่าง
เดินกลับไปขึ้นรถ มีธรรมทายาทคนหนึ่งวิ่งมาหน้าตาซีดเผือด บอกว่า
“เมื่อกี้ผมเจอทหารพม่า ๒ คน เอาปืนจ่อหัว ไล่ให้ผมถอยหลังกลับมา”
ขณะนั้นกำลังโพล้เพล้ ทหารพม่า ๒ คนเดินเข้ามา คนหนึ่ง
สะพายปืน 6 กระบอก อีกคนหนึ่งเหน็บมา ๒ กระบอก เห็นปืนก็รู้ว่า
อย่าว่าแต่ยิ่งคนเลย ยิ่งช้างก็ไม่เหลือ เหตุการณ์ตอนนั้นคับขัน ไม่รู้
จะทำอย่างไร ความคิดก็ผุดขึ้นมาว่า เรามีล็อกเก็ตที่คุณยายให้มา
คุณยายท่านบอกว่า “ให้เอาติดตัวไว้ ยายจะไปด้วยทุกหนทุกแห่ง จะ
คุ้มครองป้องกันภัยอันตรายทุกอย่าง” หลวงพี่จึงจับล็อกเก็ตแล้ว
บอกว่า “คุณยายช่วยพระด้วย ช่วยพระกับหมู่คณะด้วย”
www.kalyanamitra.org