ถนนสายลูกผู้ชาย : หน้า 54/92

ถนนสายลูกผู้ชาย แต่ตาค้างนอนไม่หลับเลย ตอนนั้นอาตมาคิดอะไรไม่ออกเลย จะแผ่เมตตาก็นึกไม่ได้ คิดอย่างเดียวว่าเมื่อไรจะเช้า!” เป็นธรรมดาว่า เวลาแห่งความทุกข์ทรมานมักจะยาวนาน กว่าเวลาแห่งความสุขเสมอ “อาตมายิ่งเร่งเวลา ก็ดูเหมือนเวลายิ่งผ่านไปอย่างเชื่องช้า จาก ๔ ทุ่มกว่าไปจนถึงที่ ๒ เป็นช่วง ๓ ชั่วโมงกว่า ๆ ที่ยาวนาน มาก ๆ เพราะอาตมานอนไม่หลับเลย ๆ “จนเวลาตี ๒ ลมที่พัดก็หยุดทั้งหมด สุนัขเริ่มเห่า แล้ว อาตมาก็ได้ยินเสียงที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนในชีวิต เป็นเสียงเย็นเยือก หวีดแหลมมาก ๆ กรีดโหยหวน ที่น่าแปลก คือ พอเสียงกรีดแรก ดังขึ้นแล้ว ก็เหมือนมีเสียงสะท้อนกลับมาอีก คล้าย ๆ เวลาเรา ตะโกนในห้องโถงหรือในถ้ำ แต่ที่วัดกล้าชอุ่มเป็นที่โล่งแจ้ง ไม่มี มุมให้สะท้อนได้เลย แล้วเสียงสะท้อนมาจากไหน?? “เสียงหวีดแหลมดังอยู่ช่วงใหญ่ ๆ เหมือนผ่านเต็นท์ของ อาตมากลับไปกลับมา ตอนนั้น อาตมาคลุมโปงอย่างเดียวไม่เอา อะไรอีกแล้ว จนตี ๔ พระอาจารย์ปลุกธรรมทายาทให้ตื่น เสียงนั้น เป็นเสียงที่อาตมาดีใจที่สุดในชีวิต” หลังจากทนทุกข์ทรมานไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาทั้งคืน พอมี เสียงสวรรค์มาช่วยเอาไว้ พระวิรัชก็รีบออกไปถามเพื่อน ๆ ว่า มี ๕๔