การเลิกยาเสพติดด้วยการบวช ถนนสายลูกผู้ชาย หน้า 79
หน้าที่ 79 / 92

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวของพุทธพจน์และเพื่อนที่ติดยาเสพติดที่หวังจะเลิกยาด้วยการบวชในโครงการที่วัดพระธรรมกาย พวกเขาประสบความหวังจากข่าวเกี่ยวกับเพื่อนบ้านที่บวชและเลิกฝิ่นได้สำเร็จ ซึ่งนำไปสู่การตัดสินใจร่วมกันบวชเพื่อห่างไกลจากยาเสพติด เพื่อค้นหาเส้นทางใหม่ในชีวิต รวมถึงการเดินทางไปอบรมที่วัดนิคมเกษตรที่ห่างไกล เพื่อหลีกเลี่ยงการกลับมามีชีวิตที่เก่าอีกครั้ง สิ่งนี้แสดงถึงความมุ่งมั่นในการเปลี่ยนแปลงและการมีชีวิตที่ดีขึ้นผ่านการบวช บาทละอาณาจักรของการเลิกยาเสพติดยังคงอยู่ในใจของพวกเขา และผลักดันให้พวกเขามีชีวิตใหม่ที่ปลอดภัย

หัวข้อประเด็น

-ประสบการณ์เลิกฝิ่น
-การบวชเพื่อการเปลี่ยนแปลง
-บทบาทของวัดพระธรรมกาย
-การสร้างความหวังในชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประสบการณ์หลากหลายบนถนนสายเดียวกัน กับภรรยานานกว่า ๔ ปี แต่เลิกกับฝิ่นไม่ได้สักวันเดียว” วันหนึ่งพระพุทธพจน์ หรือพุทธพจน์ บุญมี ในขณะนั้น ได้ยินข่าวที่จุดประกายแห่งความหวังว่าจะสามารถหลุดพ้นจาก การจองจำอันยาวนานของสารเสพติดที่ชื่อว่า “ฝุ่น” “มีเพื่อนบ้านที่เคยสูบฝิ่นมานานจนอายุเกือบ 50 ปี ไป บวชในโครงการอุปสมบทหมู่ ๗,๐๐๐ รูป ๗,000 ตำบล สามารถ เลิกฝิ่นได้อย่างเด็ดขาด จนร่ำลือไปทั้งดอยว่าวัดพระธรรมกายมียา วิเศษ ใครอยากเลิกยาเสพติดต้องไปบวช” ข่าวประเสริฐนี้แพร่กระจายไปถึงพลพรรคผู้ติดยาแต่รักดี กว่า ๔๐ คน รวมทั้งพุทธพจน์ ซึ่งทุกคนได้ลงมติเป็นเอกฉันท์ ในขณะนั้นว่า “ต้องบวช” ข่าวดีไม่เคยมาครั้งเดียว อีกไม่นานก็มีข่าวดีตามมาอีกว่า “มีโครงการบวชพระ ๑๐๐,๐๐๐ รูปทั่วไทย ตอนนี้กำลังรับส ชายแมนแมนอยู่” ทุกคนจึงกรอกใบสมัครทันที “พวกอาตมาตัดสินใจบวชเพื่อเลิกยาเสพติด แต่ก็กังวลใจว่า ถ้าบวชใกล้บ้าน กลัวจะแพ้ใจตัวเองแล้วกลับบ้านเสียก่อน เพราะที่ นั่นหาซื้อฝิ่นง่ายกว่าซื้อหมูเสียอีก เพื่อนบอกว่าจะพาไปบวชไกล ๆ จึงทําให้อาตมาได้ไปอบรมที่วัดนิคมเกษตร ซึ่งต้องนั่งรถไปนาน กว่าสิบชั่วโมง” ๗๙
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More