ถนนสายลูกผู้ชาย : หน้า 80/92

ถนนสายลูกผู้ชาย พุทธพจน์และพรรคพวกต้องเดินทางไปบวชไกลบ้านหลาย ร้อยกิโลเมตร เพราะต้องการเอาชนะกิเลสคือความอยากสูบฝิ่นให้ ได้อย่างเด็ดขาด แต่เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าเลิกสูบฝิ่นไม่ง่ายเหมือนเลิกอม ท็อฟฟี่ ผู้ที่จะเลิกฝิ่นได้ต้องอาศัยความกล้าหาญและกำลังใจ มากมายราวกับนักรบที่อยู่ในสมรภูมิเลยทีเดียว จึงจะสามารถผ่าน คืนวันอันปวดร้าวทุกข์ทรมานไปได้ “๓ วันแรก ความชั่วร้ายที่ผมเคยข้องแวะรุมสะกรัมผมทั้ง กายและใจ จนผมทรมานมาก มีอาการลงแดง ปวดไปหมดทุกส่วน ของร่างกาย น้ำตาไหล น้ำมูกไหล ทั้งปวดทั้งร้อนไปทั้งตัว ต้องใช้ นํ้าราดตัวตลอดเวลาที่อาการก้าเริบ “ในเวลานั้นอาตมาบอกตรง ๆ ว่า ถ้าบวชใกล้บ้านแม้ต้อง ผ่านภูเขาเป็น ๑๐ ลูก อาตมาก็เดินกลับได้ แต่อยู่ที่นี่ แม้จะแพ้ใจ ตัวเอง แต่อาตมาก็แพ้ระยะทาง มันไกลเกินกว่าที่จะเดินกลับได้ จึงจำใจต้องอยู่ อะไรทำให้พวกท่านผ่านขั้นตอนนี้ไปได้? “พระพี่เลี้ยงแนะนำว่าจะแก้ลงแดงได้ต้องเอาใจวางไว้ที่ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อาตมาจึงข่มใจตรึกนึกถึงศูนย์กลางกายไป เรื่อย ๆ ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว แปลกมาก หลังจาก ๆ ๘๐