การทรงอดอาหารและการค้นหาความจริงในพระพุทธศาสนา : หน้า 6/46

ల ๖ ขั้นที่ ๓ ทรงอดอาหาร เสวยแต่วันละน้อย ลดปริมาณการเสวยอาหารน้อยลงไปเรื่อยๆ จน เหลือปริมาณอาหารวันละ ๑ เมล็ดข้าว พระวรกาย ก็เหี่ยวแห้ง ผิวพรรณเศร้าหมอง พระอัฐิ(กระดูก) ปรากฏทั่วพระวรกาย ครั้นเมื่อร่างกายขาดอาหาร ส่งผลให้รากขนเน่า เมื่อทรงลูบพระวรกาย เส้นพระ โลมา (ขน) ก็หลุดร่วง มีพระกำลังน้อย จะเสด็จไป ข้างไหนก็ชวนล้ม ทรงทรมานพระองค์อย่างหนักนี้ หลายเดือนหลายปี แต่ก็ยังไม่พบคำตอบว่า ทำไม ต้องเกิด แก่ เจ็บ ตาย เมื่อทรงประพฤติปฏิบัติอัตถกิลมถานุโยค อย่างเหนือมนุษย์ขนาดนี้ก็ยังไม่พบคำตอบ พระองค์ ก็ทรงเลิก กลับมาเสวยพระกระยาหารตามเดิม พร้อมกับยังทรงมุ่งมั่นจะหาวิธีอื่นต่อไป จนกระทั่งคืนวันเพ็ญวิสาขบูชา ก่อนพุทธ ศักราช ๔๕ ปี ณ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา พระองค์ ทรงประทับนั่งที่ใต้ร่มศรีมหาโพธิ์ เพื่อจะหาทางออก จากทางเกิด แก่ เจ็บ ตายเหล่านี้ พระองค์ได้ทรง ทำกระทำสัจจาธิษฐานว่า “แม้เลือดเนื้อจะแห้งเหือดหายไป เหลือแต่ เอ็นหนังกระดูกก็ตามที ถ้าหากไม่บรรลุอนุตตร-