ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓๗
กลางถนน ไม่ได้กลับบ้านราคาหลายล้าน บางคน
ไปตายที่ห้อง ICU ไม่ได้ตายที่บ้านอย่างที่ตัวคิด
อันนี้เป็นข้อคิดที่ดีมากๆ เลย ที่จะทำให้เรา
ละวางสิ่งที่ไม่ควร สิ่งที่ผิด สิ่งที่ไม่ถูกต้องเสีย
เพราะแม้สถานที่ๆ จะตายก็ยังกำหนดไม่ได้
แล้วขอฝากไว้ด้วยสำหรับหลายคนๆ ว่า เวลา
คุณพ่อคุณแม่ปู่ย่าตาทวดของเราใกล้จะละโลกช่วยดู
ด้วย ถ้าท่านไม่ไหวจริงๆ ละนะ อย่าไปฝืนใจให้ใส่
สายระโยงระยางให้เกะกะเต็มไปหมด คอก็เจาะ พุง
ก็เจาะ จมูกก็เจาะ เจาะเสียพรุนเลย เดินผ่านไปแล้ว
ไม่รู้ว่านี่คนหรือปลาหมึก ยุ่มย่ามๆ หลายต่อหลาย
สายเหลือเกิน ถ้าดูแล้วมันไม่ไหวจริงๆ ก็พาท่านเอา
มาตายกันที่บ้านดีกว่า อย่าเอาท่านไปอยู่ในห้อง ICU
แล้วพะงาบๆ ไม่มีคนจะคอยให้สติเลย
ถ้าอยู่ที่บ้านแล้วจะหนักหนาสาหัสอย่างไรก็
ทนกันไป ใกล้ตายยังให้สติกันได้ จะ พุทโธ จะ สัมมา
อะระหัง หรือยังป่วยอยู่ แต่พอมีแรงรู้อะไรได้ ก็เอา
แม่ ย่า ปู ไปใส่บาตร บอกกับท่านว่า พระมาแล้ว
ข้าวปลาอาหารนี้เตรียมไว้ให้ตักบาตร ปู่อธิษฐานดีๆ
นะ แล้วพาท่านไปตักบาตร เราตั้งเนื้อตั้งตัวมาได้