ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓๐
୩୭
อย่าว่าแต่พ่อแม่ที่เลี้ยงเรามาเลย มีพ่อแม่
บางคนไม่มีโอกาสได้เลี้ยงเรา อาจจะมีเหตุผลหลายๆ
อย่าง เช่น พอเราเกิดมาแล้วพ่อแม่แยกทางกัน พ่อ
ทำหน้าที่เลี้ยงเรา แต่แม่ไม่ได้เลี้ยงเรา หรือแม่อาจ
จะเลี้ยงเรา แต่พ่อไม่ได้เลี้ยง
ถามว่าพ่อแม่ที่ไม่ได้เลี้ยงเรานั้น มีพระคุณ
กับเราไหม ? มี
มีพระคุณที่ตรงไหน ?
ขอให้เรามองภาพนี้สักนิด แล้วจะเข้าใจ
สมมุติว่าเราไปทำงาน ลูกของเราอายุได้ห้าขวบหก
ขวบ ไปเอาดินเหนียวในท้องนามาเล่นในห้องรับแขก
เรากลับมาจากทำงาน เห็นลูกทำดินเหนียวเลอะเต็ม
ห้องรับแขกเลย เราทำอย่างไร เราคงได้เอาไม้เรียว
ตีลูกกันบ้าง
แต่ตรงกันข้ามกัน วันต่อมา พอเรากลับมา
จากทำงาน ก็มาเห็นลูกของเราเอาดินเหนียวมาเล่น
เหมือนเมื่อวาน แต่วันนี้เขายืมแม่พิมพ์มาจากเพื่อน
บ้าน เอาดินมาอัดเข้าไปในแบบพิมพ์ที่เป็นถ้วยเป็น
ชาม หรือเป็นตุ๊กตุ่นตุ๊กตา แล้วเอาผลงานวางเรียง
ไว้ในห้องรับแขก เมื่อเรากลับมาเห็นแล้ว เราก็ชื่น
อกชื่นใจ แต่จริงๆ มันก้อนดินก้อนเดียวกับที่ลูกทำ
เลอะๆ เทอะๆ เมื่อวานนี้
เพียงแต่ว่า เมื่อวานนี้ ดินเหนียวที่ลูกนำมา
เล่นนั้น ได้สร้างความสกปรกให้กับบ้าน แต่วันนี้ลูก
เอามาปั๊มเป็นถ้วยเป็นชามเล็กๆ ผลงานที่แกทำออกมา
เราก็ชมชอบ และถ้าลูกไปได้แบบที่เป็นพระพุทธรูป
มาแล้วแกปั๊มออกมาดีๆ สวยๆ ทั้ง พ่อ แม่ ลูก
คงได้นั่งกราบพระพุทธรูปองค์นั้นแน่ๆ ซึ่งแท้ที่จริงก็
เป็นก้อนดินเหนียวก้อนเดียวกับเมื่อวานนั้นเอง
ทำไมเป็นอย่างนั้น ? คำตอบสั้นๆ ก็คือ แบบ
ที่ดีนั้น มันมีคุณค่า
ลูกของเรา เมื่อได้แบบถ้วยแบบชามก็ทำให้
ก้อนดินเหนียวมีค่าขึ้นมาระดับหนึ่ง ถ้าลูกของเรา
ได้แบบพิมพ์พระพุทธรูปงามๆ มาปั้ม ก็ยิ่งทรงคุณค่า
เพิ่มขึ้น
แต่พวกเราที่เกิดกันมานี้ จากญาณทัสนะ
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงชี้ชัดไปเลย
ว่า วิธีการเกิดของคนเรานั้น
๑.
พิมพ์แม่พิมพ์
ต้องมีพ่อมีแม่เป็นต้นแบบ หรือเป็นพ่อ