การทำจีวรในสมัยพุทธกาล : หน้า 22/30

สมัยพุทธกาลพระภิกษุต้องเที่ยวหาผ้าที่ทิ้งแล้วมาย้อมเป็นจีวรเอง DMC www.dmc.tv ต้องการแล้วจากที่ต่างๆ เช่น จากป่าบ้าง, จากกอง หยากเยื่อบ้าง, จากกองขยะบ้าง, หรือจากผ้าห่อ ศพบ้าง เป็นต้นและเมื่อรวบรวมเอาผ้าชิ้นเล็กชิ้น น้อยได้พอแก่ความต้องการแล้ว ท่านก็จะนำมาซัก ทำความสะอาด แล้วค่อยนำมาตัดเย็บ ย้อม เพื่อ ทำเป็นจีวร สบง หรือสังฆาฏิซึ่งเราจะเห็นว่า กว่า จะได้ผ้ามาทำเป็นจีวรนั้น มากๆ ค่อนข้างยากลำบาก แต่เนื่องจาก ผ้าบังสุกุลจีวรเป็นสิ่งสำคัญ และจำเป็นแบบสุดๆ สำหรับชีวิตสมณะ เพราะเป็น ผ้าที่เป็นประดุจธงชัยแห่งพระอรหันต์ ซึ่งท่านจะ ต้องใช้นุ่งห่มเพื่อฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็น พระแท้ ไปจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต และที่สำคัญ ผ้าบังสุกุลจีวรนี้ ยังเป็นผ้าชุดสุดท้ายที่เป็นที่สุด ของชีวิตในวัฏสงสารอีกด้วย ดังนั้น นับเป็นความโชคดีอย่างที่สุดของ ลูกๆ นักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาที่ใน อนาคตอันใกล้นี้ ลูกๆ ทุกคนจะได้มีโอกาสทำบุญ ทอดผ้าป่า ถวายผ้าที่เป็นประดุจธงชัยแห่งพระ ๒๒ 16 ng680-uu 2554 อรหันต์ ซึ่งก็จะทำให้ลูกๆ ทุกคนได้บุญมากแบบ สุดๆ อย่างจะนับจะประมาณมิได้ แต่ก่อนที่ลูกๆ จะได้ไปทำบุญทอดผ้าป่า ในวันขึ้นปีใหม่ที่จะถึงนี้ พวกเราก็ควรที่จะศึกษา ประวัติความเป็นมาของการทำบุญทอดผ้าป่ากัน ก่อนว่า คนที่เป็นจุดกำเนิด หรือต้นกำเนิดของการ ทอดผ้าป่าท่านแรกนั้น คือใคร...?? มาจากไหน...?? เป็นคนหรือไม่..?? หรือมีความพิเศษอย่างไร...?? ผู้ที่เป็นบุคคลในประวัติศาสตร์แห่งการ ทอดผ้าป่าหรือทอดผ้าบังสุกุลท่านแรกนั้นเป็นผู้ที่ ไม่ธรรมดา เพราะเหนือกว่าขั้นธรรมดา เนื่องจาก เธอเป็นเทพธิดาที่อยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ที่มีนาม อันไพเราะว่า “เทพธิดาชาลินี” เรื่องก็มีอยู่ว่า ในวันหนึ่ง “พระอนุรุทธะ เถระ" ผู้มีจีวรเก่าได้กำลังเที่ยวแสวงหาเศษผ้าจาก กองหยากเยื่อ ต่างๆ เพื่อเอาไปทำจีวร เนื่องจากใน สมัยนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังไม่ทรงมีพระบรม พุทธานุญาตให้พระภิกษุรับผ้าจีวรจาก คฤหบดี ที่มาถวายโดยตรง