ข้อความต้นฉบับในหน้า
30 อะไรที่ทำให้ต้องเปลี่ยนใจ? @
เขีดวิดนี้ฝังใจนานถึง 20 ปี (31
พอเราฟังมาถึงตรงนี้ เราใจเปิดมากๆ อยากทำทันที เพราะ
ว่า คนในตระกูลเราก็ยังไม่เคยมีใครได้ทำบุญสร้างเจดีย์
อะไรทำนองนี้เลย ซึ่งตอนนั้นไม่สนใจหรอกว่าจะเป็น
ของวัดพระธรรมกายหรือไม่ จะเป็นของที่ไหน หากได้
คอนเซ็ปตามนี้เราก็ยินดีสร้าง เพราะใจอยากทำเพื่อ
เป็นการตอบแทนพระคุณให้กับคนที่เรารักอยู่แล้ว จึง
ตัดสินใจจองสร้างพระทั้งหมด ๑๑ องค์ทันที ทั้งที่ไม่มีเงิน
พอกลับบ้านเลยนอนก่ายหน้าผาก เพราะไม่รู้จะไป
หาเงินจากไหน แต่ก็อัศจรรย์ใจมาก พอนึกจะทำบุญใหญ่
อยู่ๆ พ่อก็ให้เงินก้อนใหญ่อย่างไม่คาดคิด โดยที่ไม่ได้
เอ่ยปากบอกอะไรท่านเลย เพราะพ่อขายบ้านได้ เลย
ทำให้เราได้บุญอย่างอัศจรรย์
พอทำบุญไป ได้มาดูเจดีย์ รู้สึกประทับใจว่า วัดเขาสร้างใกล้
เสร็จแล้ว ที่เราทำบุญไปเห็นเป็นรูปเป็นร่างได้เร็วมาก
เลยทำให้ประทับใจว่า การที่วันนี้เราได้มาทำบุญกับ
วัดใหญ่ๆ เขาได้เอาเงินที่เราบริจาคมาสร้างสถานที่
เพื่อรองรับคนหลายแสนคนเพื่อมาทำความดี มานั่ง
สมาธิจนพบความสุข เลิกอบายมุขกันมากขนาดนี้
แถมมีคนมาเป็นประจำไม่ได้ขาดเลย รู้สึกว่าสิ่งก่อสร้าง
ในวัดแต่ละแห่งได้ใช้ประโยชน์ตลอด มีคนดูแลเอาใจใส่
ไม่ปล่อยให้รกร้าง ทำบุญอย่างนี้ ทำให้เราได้บุญมาก
เพราะเขาสร้างแล้วเอาไปใช้จริงๆ
..แต่ช่วงนั้นปัญหาชีวิตเราก็ยังไม่ได้คลี่คลาย จนพี่ที่มา
วัดพระธรรมกายก็เอ่ยปากชวนให้ไปนั่งสมาธิที่พนาวัฒน์
อีก แต่เราก็ปฏิเสธอีก โดยอ้างโน่นอ้างนี้ จนเขาชวนหนักๆ
เข้า ก็เลยยอมตกลงทั้งที่ไม่อยากไปเลย เพราะยังไม่ได้
ศรัทธาอะไรมากมาย แต่เมื่อตกลงแล้วก็ต้องไป ขณะ
เดินทางก็รู้สึกประทับใจอีก เพราะในรถไม่อึกทึกโหวกเหวก
ไม่มีกินเหล้า ตีกลองดังๆ เหมือนไปทำบุญที่อื่นเลย
เพราะคนบนรถทุกคนจะนั่งสวดมนต์พร้อมกันอย่างสงบ
ทำสมาธิกันไปจนถึงจุดหมายปลายทาง พอไปถึง
พนาวัฒน์ ที่นั่นบรรยากาศดีทุกอย่าง เราได้นั่งสมาธิ
กันเต็มที่จนเกิดประสบการณ์ภายในจากสมาธิ
จึงทำให้เราเชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติที่เกี่ยวกับพระสัมมา
สัมพุทธเจ้า เพราะขนาดประสบการณ์ทางสมาธิยังมี
เรามีความสงบกายและใจมาก รู้สึกหายทุกข์ หายเครียด
และนึกขอบพระคุณคนที่สร้างสถานที่แห่งนี้ขึ้นมา
อย่างจับใจ เพราะด้วยค่าใช้จ่ายที่เรามาที่นี่ นับว่าถูกมาก