ความตั้งใจในการศึกษาและการจัดการกับตัวเรือด : หน้า 33/183

คุณยายนึกอยู่เสมอว่าท่านไม่ได้มาเพื่อ แสวงหาความสะดวกสบาย แต่ท่านมาเพื่อศึกษา วิชชาธรรมกาย ถ้าต้องการความสะดวกสบายก็ควร จะอยู่ที่บ้าน แต่ในเมื่อมาอยู่วัดเพื่อเรียนธรรมะแล้ว สิ่งเหล่านี้จึงไม่ควรเป็นอุปสรรค คิดแล้วใจของท่านก็ ชื่นบาน ตกกลางคืนเมื่อคุณยายเข้านอนแล้ว ตัวเรือด ที่ซุกซ่อนอยู่ตามรอยต่อของเตียงไม้ก็ออกมากัดท่าน คุณยายจึงต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาจับตัวเรือดใส่กระโถน โดยนำผ้าเช็ดหน้าที่ไม่ใช้แล้วมาวางรองในก้น กระโถน แล้วค่อยๆ จับตัวเรือดใส่ลงไป จากนั้นจึงนำ กระดาษแข็งปิดปากกระโถนเอาไว้ พอตัวเรือดกัดทีหนึ่ง ก็ตื่นขึ้นมาจับตัวเรือดใส่กระโถนครั้งหนึ่ง แล้วปิด กระดาษแข็งเอาไว้ เป็นเช่นนี้ตลอดทั้งคืน ถึงตอนเช้า 33