การฝึกสมาธิที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 คุณยาย IN MY HEART 2 หน้า 166
หน้าที่ 166 / 183

สรุปเนื้อหา

บทความนี้อธิบายถึงการตั้งศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ซึ่งตั้งอยู่เหนือระดับสะดือ 2 นิ้วมือ โดยการใช้เส้นด้ายเพื่อทำเครื่องหมาย ในขั้นตอนการฝึกสมาธิผู้ปฏิบัติต้องนึกถึงดวงกลมใสเหมือนเพชร จับจ้องและภาวนาเสียง “สัมมา อะระหัง” จากกลางท้องอย่างต่อเนื่อง เพื่อสร้างความนิ่งและบริสุทธิ์ในจิตใจ ซึ่งเป็นหนทางสู่การเข้าถึงนิพพาน.

หัวข้อประเด็น

-การตั้งศูนย์กลางกาย
-การบริกรรมภาวนา
-การสร้างสมาธิ
-การเข้าถึงนิพพาน
-การนึกถึงดวงกลมใส

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 เหนือระดับสะดือขึ้นมา 2 นิ้วมือ อยู่ภายในกลางท้องของเรา โดยสมมุติว่ามี เส้นด้าย 2 เส้น เส้นหนึ่งขึงให้ตึงจากสะดือทะลุไป ด้านหลัง อีกเส้นหนึ่งขึงจากด้านขวาทะลุไปด้านซ้าย เส้นด้ายทั้งสองตัดกันเป็นกากบาท จุดตัดเล็กเท่ากับ ปลายเข็ม เหนือจุดตัดนี้ขึ้นมา 2 นิ้วมือ เรียกว่า ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ซึ่งเป็นต้นทางไปสู่อายตน นิพพาน จากนั้นจึงกำหนดบริกรรมนิมิตเป็นดวงกลม ใสเหมือนกับเพชรลูกที่เจียระไนแล้ว ไม่มีตำหนิ ใสสะอาดบริสุทธิ์ โตเท่ากับแก้วตาหรือขนาดใดก็ได้ นึกอย่างสบาย ๆ นิ่งๆ นุ่ม ๆ เบาๆ พร้อมกับประคอง ใจให้หยุดนิ่ง ด้วยบริกรรมภาวนาในใจเบาๆ ว่า “สัมมา อะระหัง...สัมมา อะระหัง...สัมมา อะระหัง...” ให้เสียงของคำภาวนาดังออกมาจากกลางท้องของเรา อย่างต่อเนื่อง ทุกครั้งที่ภาวนา สัมมา อะระหัง ต้อง ไม่ลืมนึกถึงดวงกลมใสที่ศูนย์กลางกายด้วย 166
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More