การปรับใจและการไม่ถือสาในธรรมะ : หน้า 29/183

...นักเรียนของหลวงปู่... การที่ใครเขาคิดว่าคุณยายเป็นวัณโรคก็เป็น เรื่องที่น่าเห็นใจ ท่านไม่ถือสา การไม่ถือสานี้เป็นสิ่งดี เพราะถ้าเราไม่ถือสา เรื่องก็กลายเป็นลมเป็นแล้ง แต่ถ้าถือสาก็จะกลายเป็นเรื่องเป็นราว ใจจะฟุ้งซ่าน อยู่เรื่อยๆ ว่าทำไมเขาถึงทำกับเราได้ อย่างนี้แล้วใจ ก็จะไม่หยุดนิ่ง แม้ว่าทุกคนจะอุทิศตนเข้ามาสร้างบารมี ในวัดแล้ว แต่ก็ยังคงมีกิเลสหลงเหลืออยู่ ถึงกระนั้น คนในวัดก็ยังประณีตกว่าคนข้างนอก ถ้าคนข้างนอก ไม่พอใจกันก็อาจทำร้ายร่างกายกันได้ แต่คนในวัด อาจจะใช้เพียงแค่วาจาหรือแสดงออกทางกายบ้าง คุณยายไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งเหล่านี้เลย ท่านใช้วิธีปรับใจ ให้อยู่เหนือสิ่งแวดล้อมและทำความเข้าใจในบุคคล รอบข้าง จึงไม่เคยคิดเอาเรื่องเอาราวกับใคร สิ่งนี้ทำให้ หลวงพ่อได้ข้อคิดว่า หากเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลง สิ่งแวดล้อมของเราได้ก็ให้ปรับที่ใจของเราเอง 29