การเข้าใจเถระในพระพุทธศาสนา : หน้า 8/127

ประดุจหลักตอ มีไหวพริบ มีชาติและมรณะ อัน ละได้แล้ว เป็นผู้ประพฤติพรหมจรรย์อัน สมบูรณ์ เรากล่าวผู้นั้นว่าเป็นเถระ อาสวะของ ภิกษุใดไม่มี เพราะสิ้นอาสวะทั้งหลาย เราเรียก ภิกษุนั้นว่า เถระ” ๒ “ดูกรพราหมณ์ ถึงแม้จะเป็นคนแก่มีอายุ ๘๐ ปี ๙๐ ปี ๑๐๐ ปี แต่กำเนิดก็ดี แต่เขายัง บริโภคกาม อยู่ท่ามกลางกาม ถูกความเร่าร้อน เพราะกามแผดเผา ถูกกามวิตกเคี้ยวกินอยู่ ยัง เป็นผู้ขวนขวายเพื่อแสวงหากาม เขาก็ย่อมถึง การนับว่าเป็นพาล ไม่ใช่เถระโดยแท้ ๒ อุรุเวลสูตร ๔๕/๒๑/๒๖ ๑๐๐.--. เดรามิ