รวยเป็นล้านในไม่กี่เดือน : หน้า 26/34

48 รวยเป็นล้าน..ในไม่กี่เดือน รวยเป็นล้น...ภายในไม่กี่เดือน เราพยายามเดินจนให้ลูกฟังว่า ที่เราเป็นแบบนี้ เพราะวิบาก กรรมที่เราตระหนี่ ไม่ทำบุญมา ในอดีต เราก็เลยจน อีกทั้งบุญ เก่าเราก็ใช้ไปทุกวัน หากไม่ สร้างบุญใหม่ บุญเก่าก็ทยอย หมดไปเรื่อย ๆ " และหลังจากนั้นไม่นาน บ้านและที่นาทั้งหมด ก็โดนยึดตกไปเป็นสมบัติของคนอื่น เรียกได้ว่า สมบัติ ต่าง ๆ ที่เคยมีอยู่ทั้งหมด มันอันตรธานหายไปภายใน พริบตา จนเราไม่มีอะไรเหลือ แถมมีหนี้ท่วมหัวเกือบ 2 ล้านบาท บอกตรง ๆ ตอนนั้นทุกข์มากเหลือเกิน จน น้องที่รู้จักกันพยายามทำหน้าที่กัลยาณมิตรเตือนเราว่า ไม่ว่าจะเจอวิกฤตในชีวิตหนักขนาดไหน ยังไงก็อย่าทิ้ง วัด ให้ไปทำบุญ เติมบุญให้ตัวเอง ถ้าไม่มีเงินค่ารถ ไปวัด เดี๋ยวเขาจะออกให้ และตอนนั้นเราก็พยายาม แข็งใจไปวัดไม่ขาดเลย โดยยืมเงินค่ารถเขาบ้าง อาศัยติดรถไปกับเขาบ้าง พอถึงวัดเราก็ไม่มีเงินทำบุญอะไรมากมาย กับเขาหรอก ท่าแค่ 20-100 บาท แต่ไปแล้วเราได้ นั่งสมาธิทำให้ใจสบายขึ้น แต่การไปวัดบ่อย ๆ ทำให้ ลูกสาวไม่เข้าใจ เขาสงสัยว่า... ทำไมแม่ลำบากขนาดนี้ ยังกระเสือกกระสนดิ้นรนที่จะไปวัด ทั้ง ๆ ที่บ้านเรา ก็อยู่ตั้งสระบุรี ต้องลำบากนั่งรถกว่าจะถึงวัด เรา ไม่ใช่เศรษฐี ข้าวยังไม่มีจะกินอยู่แล้ว ทำไมยังต้องไป ทําบุญด้วย 7777 www.kalyanamitra.org. ช่วงนั้น เราก็พยายามอธิบายให้ลูกฟังว่า ที่เราเป็นแบบนี้ เพราะวิบากกรรมที่เราตระหนี่ ไม่ทำบุญมาในอดีต เราก็เลยจน อีกทั้งบุญเก่าเรา ก็ใช้ไปทุกวัน หากไม่สร้างบุญใหม่ บุญเก่าก็ทยอย หมดไปเรื่อย ๆ ถ้าบุญเก่าหมด บาปที่เคยทำไว้ จากชาติก่อน ๆ จะได้โอกาสส่งผล ทำให้ชีวิตเจอ อุปสรรคต่าง ๆ นานา อย่างที่เราเจออยู่ทุกวันนี้ ดังนั้นเราต้องรีบเติมบุญ เพื่อให้เรามีบุญจน สามารถหลุดจากวิบากตรงนี้ไปได้ อีกทั้งถ้าเรา หมดบุญ เราก็หมดสิทธิ์ที่จะครอบครองทรัพย์สมบัติ ที่เราเคยมีอยู่ และสมบัตินั้นก็จะเปลี่ยนมือไป ต่อมาเราก็กลับมารับจ้างซักรีดอย่างเดิม แม้รายได้จะน้อย แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีข้าวจะกิน และช่วงที่มีความทุกข์สุด ๆ นี้เอง ทำให้เราหัน หน้ามาพึ่งธรรมะอย่างจริงจัง โดยการสวดมนต์ นั่งสมาธิ และไม่ว่าจะทำบุญอะไร 20-100 บาท เราก็จะอธิษฐานขอหลวงปู่วัดปากน้ำว่า ขอให้เรา ลืมตาอ้าปากได้ ขอให้เรามีชีวิตที่ดีขึ้น และพบ ช่องทางทำกิน ให้เรารวยและหลุดพ้นจากความ ลำบากตรงนี้ จนกระทั่งเราหาช่องทางไปเป็น แม่ค้าขายอาหารให้กับเด็กนักเรียนในโรงเรียนแห่ง หนึ่ง แต่เราได้กำไรน้อยมาก ๆ และหลังจากนั้น 4 เดือน เราก็มาได้ยินข่าวว่า โรงงานแห่งหนึ่งแถว อำเภอวังน้อย จังหวัดอยุธยา มีการแข่งทำอาหาร เพื่อคัดเลือกร้านค้าเข้าไปขายให้คนงานของเขา กิน เราจึงไปแข่งกับเขาด้วย ซึ่งพอประกาศผล การแข่งขันออกมาปรากฏว่าเราชนะ เขาเลย อนุญาตให้เราเข้าไปขายได้ตั้งแต่วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2550 จนได้ !! ประธานกองกฐิน ๒๕๕๔ แต่เขาก็ต้องเจอกับอุปสรรคซ้ำแล้วซ้ำเล่าอีก “เราได้ที่ตั้งร้านอยู่ตรงมุมสุด เป็นที่มุมอับ ซึ่ง เป็นทำเลที่ใคร ๆ เขาก็บอกว่าไม่ดี แล้วยังบอกว่า ยังไง เราก็ต้องเจ๊ง ไปไม่รอดหรอก เพราะคนที่ขายมา ก่อนหน้านี้ เขาเจ๋งกลับไปกันหลายเจ้าแล้ว ขนาดคน ขายน้ำปลาที่มาส่งลงน้ำปลาให้ร้านเรา ถึงกับพูดว่า ถ้าต้องเลิกขาย ม้วนเสื่อกลับบ้านไป ก็อย่าลืมเอาลัง น้ำปลามาคืนและจ่ายเงินเขาด้วย การมาขายของที่นี่ลำาบากมาก เพราะต้องตื่น ตั้งแต่ตี 3 ไปจ่ายตลาด ซื้อของกลับมาทำ และยืน ขายถึงเที่ยงคืน เราทำงานหนักสุด ๆ จนปวดแขนยก ไม่ได้ เราถึงกับคิดท้อว่า คงต้องเลิกขายและม้วนเสื่อ กลับบ้านจริง ๆ ตามที่เขาว่า ซึ่งในช่วงนั้นเอง เรา ก็อธิษฐานขอหลวงปู่วัดปากน้ำว่า ขอให้เราเจอทางออก ในการแก้ปัญหานี้ และอยู่ ๆ ก็มีคนมาขอสมัคร เป็นลูกจ้างช่วยเราถึง 2 คน ทำให้เรามีกำลังใจและ