4 ครั้ง
บทความนี้สำรวจความลึกซึ้งในวรรณกรรมไทย โดยมุ่งเน้นที่บทประพันธ์ชื่อว่า 'ประโบค-ชมุมปะทุมกุเผา' ซึ่งมีลักษณะเฉพาะตัวและการใช้ภาษาที่ก่อให้เกิดอารมณ์และภาพลักษณ์ที่ชัดเจน ผลงานนี้ถือเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่สำคัญของวรรณกรรมไทยที่ยังคงมีความหมายในปัจจุบัน นักอ่านจะได้สัมผัสกับความงดงามของภาษาที่มีการสื่อสารอย่างลึกซึ้ง ทำให้ผู้อ่านเกิดการไตร่ตรองและมีอารมณ์ร่วมไปกับเนื้อหา ทำให้ 'อาภัส', 'อาริษสุ', และคำที่มีความหมายลึกซึ้งอื่นๆ ได้ถูกนำเสนออย่างมีชั้นเชิงในงานนี้ โดยอาจมีการเปรียบเทียบกับวรรณกรรมในบริบทอื่นๆ เช่น การมองโลกแง่ดีหรือเข้มแข็งในท่ามกลางอุปสรรค
- วรรณกรรมไทย
- บทกวี
- การใช้ภาษาในวรรณกรรม
- อารมณ์ในบทประพันธ์
- การตีความวรรณกรรมไทย