ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๔ ปี คุณยายอาจารย์ฯ
ประวัติ ปฏิปทา อนุภาพ
ปัจฉิมด
เมื่อคุณยายทำวิชชาได้ ๒ ปี สงครามโลกครั้งที่ ๒ ก็เกิดขึ้น
หลวงพ่อวัดปากน้ำ (หลวงปู่ปากน้ำ) ท่านใช้ให้บรรดาศิษย์
ของท่านที่เข้าถึงวิชชาธรรมกาย ให้ช่วยประเทศชาติ และช่วย
มวลมนุษยชาติทั้งหลาย โดยไม่จำกัดว่าจะเป็นฝ่ายใด ให้เลิกบร
มฆ่าฟันกัน และให้ประเทศไทยรอดพ้นจากภัยพิบัติที่เกิดขึ้นจากสงคราม
คุณยายกล่าวถึงวิธีการที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ใช้ชาวโลกว่า ท่านได้สั่งให้บรรดาศิษย์ที่บรรลุวิชชาธรรมกาย
ช่วยชาวโลกว่าท่านได้สั่งให้บรรดาศิษย์ที่บรรลุวิชชาธรรมกาย
ช่วยแก้ไขทุกข์ดังกล่าวข้างต้น ด้วยการปลูกสราเงืนบ้าง หรือดดลจิต
ใจให้เข้าศึกในมองเห็นดูอยู่ตรงสาเคสที่สำคัญแต่เพี้ยนไป เช่น เห็นเมือง
เป็นป่าบ้าง เห็นทะเลเป็นเมืองบ้าง ทั้งนี้เพื่อไม่ให้เข้าศึกทั่งระเบิด
ได้รงเป้าหมาย งบนี้ต้องประสานกำลังสมาธิอย่างเหนียวแน่น
เรียกว่าสันตาไม่กระพรึบทีเดียว ใครใช้งานไม่ได้ดังใจ ต้องให้
ครูอาจารย์คอยกระตุ้นอยู่เรื่อย ๆ ท่านจะไม่ค่อยเรียกใช่ และ
ตำหนิศิษย์พวกนี้ว่า "ไอ้โอ้ไต้"
ที่มา : รอยเท้ยาย หน้า ๒๗