การมีชีวิตที่สันโดษและมองโลกในแง่ดี : หน้า 63/80

สันโดษ คุณยายเป็นคนมักน้อย สันโดษ ไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะ ยินดีในปัจจัยตามมิได้ ไม่ิยดีในสิ่งของของคนอื่น ไม่อยากเด่นอยากดังท่านบอกว่า คนอยากเด่นอยากดังในที่สุดจะไม่ได้สมใจ เพราะทำบุญไว้ไม่พอที่จะรองรับได้ เหมือนฐานไม่ดี ก็ต้องพึ่ง ท่านสอนให้มีความสันโดษ มักน้อย รู้จักใช้สิ่งของ และอย่าโลภ สิ่งใดก็ตามถ้าเป็นบุญของเราแล้วต้องได้มาเอง ไม่ต้องคิดทะเยอทะยาน มองโลกในแง่ดี เมื่อท่านเข้าไปอยู่ในวัดปากน้ำใหม่ ๆ แม่ครัวตักอาหารใส่จาน แล้วเลือกใส่ให้ท่าน หากเป็นคนอื่นอาจจะรู้สึกแย่ แต่คุณยายท่านเป็นคนมองโลกในแง่ดี ท่านคิดว่าเขาคงเหนื่อยมาก เพราะต้องตื่นตั้งแต่เช้าไปซื้ออาหาร แล้วต้องเอามาปรุงที่หน้าเตาไฟร้อน ๆ ทำเสร็จ แล้วยังต้องมาจัดอาหารอีก ท่านจึงไม่นำมาใส่ใจ ท่านคิดว่า อาหารเหล่านี้เป็นอาหารของหลวงปู่ ที่คนเขาเอามาถวายเพราะอยากได้บุญกับหลวงปู่ ท่านรับประทานอาหารของหลวงปู่ เพื่อให้มีแรงไปปฏิบัติธรรม