การบวชและการนั่งสมาธิในธรรมะ ตายแล้วไปไหน ภาคสุคติภูมิ หน้า 37
หน้าที่ 37 / 141

สรุปเนื้อหา

บทสนทนานี้เกี่ยวกับการบวชเรียนในสายธรรมะและการนั่งสมาธิเพื่อเข้าใจความสงบและการค้นหาความหมายของชีวิต หลวงตามหานัยได้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการตรองและความตั้งใจในธรรมะที่มี พร้อมกับการเปรียบเทียบการครองเรือนที่ไม่มีสาระและการบวชเรียนเป็นพระธรรมวรธรรมที่มีความสำคัญ.

หัวข้อประเด็น

-การบวชเรียน
-การนั่งสมาธิ
-การทำสมาธิ
-การปฏิบัติธรรม
-การทรงจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

จิตเป็นกุศโลแต่ผู้ฟังนั่งด้วยโรคภัย ตามแล้วเป็นกัณฑ์ในเทพบุตรสายตามธรรมะพระธรรมวรธรรมคำสอนของครูบาอาจารย์ คำถาม หลวงตามหานใจใดใด ได้ชื่อว่าคือสุดใคร่ครวญหนึ่ง ต้ององคัดถึงในบรรดาตัวครูบาในวัดธรรมพระธรรมวรธรรมอย่างไร แล้วถ้าไม่ใช่ก็ไม่น่าจะให้บวชเรียนไป ถามใครกับไปบวชเรียนไปบ้างไหม ถ้าไม่ใช่ก็ไม่น่าจะให้บวชเรียนไป คำตอบว่าคือไม่ใช่ หลวงตามหานัยตรองตลอดเวลา เพราะเถรการครองเรือนก็ไม่ใช่สาระอะไร จะอะไรสุดใคร่ครวญเป็นเอา ๆ เลยอยากบวชพระธรรมวรธรรม นั่งสมาธิแล้วทราบว่านั่นคือเป็นเมฆเป็นเม็ดที่เกิดขึ้นมาเอง แล้วก็เห็นเป็นจังหวะในระดับสมาธินี้ ในเวลาวะ ความคิดเหล่านั้นก็สิ้นไปเลย ถ้าเป็นแบบนี้ก็แสดงว่ามีตนเองกันต่างนั่นได้ เมื่อสงบแล้ว หากระวังความสงบไว้ ไม่มีอะไรน่าสนใจอีก ตื่นมาถือเป็นนิมิตเป็นอารมณ์ พอเป็นแล้วก็มีแต่ระดับแพนสมาธิ เวืดอย่างช้าช้า www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More