ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน จอมเทพอูสุห์
มาให้ภัยนะนี้ เรายึดบอก ภัยนั่นจงตกอยู่กับตัว
ท่านเองเกิด สังพารสุขเอี่ย ธรรมกว่า พี่ทั่งปวง
ที่บุคคลหว่านงไป ความเมื่อละได้ผล ก็ให้ผิดตาม
เมล็ดพันธุ์พี่ภัทร์ หวันลงฉันใด บุคคลทำการทุกคน ก็
จึงพลันใช้ผลแห่งทุกนั้นเป็นเที่ยงแท้ แต่บุคคล
บาปหยาบชา ก็ย่อมหมายเลยว่าจะไม่ได้รับผลแห่ง
ความชั่ว ตัวท่านให้จัดภัยแก่ตนตามภาพทั้งปวง ก็ได้
รับภัยในไม่ช้านี้ ฉันนั้น
ครั้งนี้หลวงพ่อมีเรื่องการกำเนิดอสูสุโพธิ มาเล่าสู่พวกเรานให้ได้ศึกษากัน เป็นเรื่องที่เกิดขึ้น
ตั้งแต่กาลนานกลาย เริ่มตั้งแต่โลกเย็นลง อาศาสรรคาพรมก็ลงมาเกิดบนโลกมนุษย์เพื่อสร้างบารมี
มีรามปกครองเป็นเขตแดน มีหัวหน้าปกครอง มี
สวรรค์แต่ละชั้นเกิดขึ้นมาดามลำดับ มีพญามี
ต่างๆ ตั้งแต่เรียบร้อย ภูมิของพวกเราดี อสูรตาย
และตีรัจฉานภูมิ เกิดขึ้นมาตามแรงบุญและบาปที่
มนุษย์ได้ทำเอาไว้
เวลาธรรมกาย เป็นเวลาที่ร้อนคุณค่ายิ่ง ที่
เราจะมาร่วมกันหยุดนั่ง หยุดใจไว้ที่เดียกันว่า
คือ ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 แม้จะอยู่คนละ
สถานที่ แต่เราก็สามารถรวมใจเป็นหนึ่งเดียวกัน
เพื่อให้กระแสแห่งความสุขและความบริสุทธิ์ของ
ธรรมกายแผ่ขยายไปทั่วโลก การสร้างสันติสุขให้
เกิดขึ้นในโลกนั้น ไม่ใช่เรื่องเพื่อฝัน แต่เป็นสิ่งที่เป็น
ไปได้ เพราะธรรมกายอยู่แล้วในตัวของมนุษย์
ทุกๆ คนในโลก ไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา และเผ่า
พันธุ์ หากทำใจหยุดนิ่งเข้าถึงได้ทุกคน
มีคำของหลวงพ่อที่กล่าวถึงจอมอสูร
เอาไว้ในสมุทรทุคตรว่า
"ดูถูกอสูรผู้นใจบาป เราทำปวงนี้มีความ
ประสงค์จะขออภัย ไยท่านกล้ามาให้รู้ภัยเสียดา
เลา เราใครจะขอรับแต่ภัยอย่างเดียว เมื่อท่าน
* อสูรผูกพกดื่นมาได้อย่างไร และถ้อยคำ
ที่หลวงพ่อขี้นมากว่าไว้ในตอนต้นนั้น มีความ
เกี่ยวข้องกับเหล่าอสูรอย่างไรบ้าง เรามาศึกษากัน
ต่อไป เรื่องมีอยู่ว่าในสมัยแรกๆ ที่มนุษย์พ ใน
สยาม ๑๒ คน ได้ไปบึงเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
พวกเทพฤทธิ์ได้ไปเกิดอยู่ก่อน เห็นเทพบุตรใหม่
มาจูบตรงพากันต้อนรับ ด้วยการนำขั้นต่ำขานาวา
ที่เป็นพิพี่ยามเลี้ยง ฝายมนเทพุตไม่ปรารถนา
จะดื่มน้ำเมา จึงให้สัญญาณแกเทพบริรักษ์เป็น
บริขารของตน มีให้เป็นน้ำขันเทเทพบุตรอยู่
ก่อนนำมาเลี้ยง ต้นน้ำน้ำในเมืองสวรรค์
นั้น มีสหวนอ้อนอยมาก แต่ว่าที่ผีเข้าไปแล้ว
จะปรากฏมีอาการมันมึนเมาประมาณหนึ่ง
เพราะฉะนั้น เมื่อเทพบุตรเจ้านั้นพร้อมกับ