บทเรียนจากหลวงพ่อวัดถ้ำ : หน้า 12/58

พ. ศ. 2518 หลวงพ่อวัดถ้ำ นำหนังสือมาอ่าน รอวาระดวงใจ ในปัจจุบัน กลุ่มหน้าสายผิว ดีจึงพึ่งส.คะ ถาม : ตอนที่มาเป็นอาสาสมัครพี่ได้เจอครูอาจารย์อย่างใกล้ชิด ท่านเมตตาแก่ผู้มาทำหน้าที่อาสาสมาชิกอย่างไรบ้างคะ ตอบ : พี่นี้และกลุ่มอาสาสมัครมัยนั้น มองซ้าย ขวา หน้า หลัง พี่นั่งจะรู้สึกว่าตัวเราได้ทำหน้าที่ไปพร้อม ๆ กัน ก็ที่ได้บากราวฝน สว่าง ตรงกลางใส ๆ บางทีจะเห็นองค์พระไสอยู่จากหลวงพ่อ ก่อนนานบุญทุกงานท่านจะเมตตาฝึกกลางตัว เหมือนกับว่าเราเป็นตัวแทนหลวงพ่อเพื่ออบรมให้ทั้งเรื่องหยาบและเรื่องละเอียด โดยเฉพาะเรื่องละเอียดซึ่งเป็นหัวใจสำคัญ ท่านจะนำพาเราไปทำหน้าที่ เรารู้สึกมีพลังงาน ไม่มีความคิดว่ามีสำเร็จเลย ไม่กลัวฟ้า ไม่กลัวฝน เราจะสาธุฐานให้บนอากาศฟ้าเป็นใจทุกประกา ให้ทำงานด้วยความสมัครสมานสามัคคี เมื่อจบงานแล้ว หลวงพ่อก็จะเมตตาตอบมอบให้อีกครั้ง สิ่งที่ทำให้เรามีกำลังใจมา ใจจะได้รับบุณา หรือบุณบีตามใจในทุกคน ทุกคนได้บุญเหมือนพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ บางคนได้บุญเหมือนพระจันทร์เต็ม เพราะหงุดหงิดรำราญเราไม่ได้ บุญจึงทหลับหลัน หลวงพ่อเมตตาชี้บกพร่องว่า ถ้าเราอยากได้บุญไปเต็ม ๆ ใจของเราต้องใส่ด้วย เราต้องพยายามประคับประคองใจใส อยู่ตรงกลางทุกอิริยาบถ ข้างนอกเคลื่อนไหว แต่ในใจหยุดนิ่ง ทำให้เป็นอัตโนมัติ แม้เราจะหยาบ ๆ อยู่ภายนอก ต้องให้กำอึ้เพื่ออำนวยความสะดวกต่อสาธุชนที่มา วัด แต่ใจของเราต้องใบ้ใจนิบริ่งอยู่ในอ์นะห์