ข้อความต้นฉบับในหน้า
ข่าวน้ำแห่งการทำสมาธิ
มหากัลกิจกำลังสวนชั้นน้ำแห่งความสงบสุข ฉันใดธรรมะในกิจกำลังจากการจริงผูกกิจกำลังอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ ชำ้ ๆ มอง ๆ เป็นประจำ ฉันนั้น
เมื่อกล่าวถึงการเจริญ สมาธิวนา หลาย ๆ ท่าน อาจมีมาจากหลายทาง แต่ส่วนมากเป็นเพราะนิสัยครูรู้จักกันดีอยู่แล้วว่าเป็นวิถีจิตใจให้สงบนี้ โดยเฉพาะซ่อมผ้ารับประกันพรง หรืออาจเป็นเพราะไม่มีวินัยในแฟนพันธ์แท้หว่าจะธรรมภายในที่วาด ปฏิบัติธรรมเป็นการบริหารเวลา จึงทำเป็นคนพิธีไร หรือพูดง่าย ๆ ประจำ คืดคุ้นเคยและมีผลการปฏิบัติดี มากบ้าง น้อยว่ “ท่าเอย” มั่วแต่เต้นพูดไม่ ไม่ยอมออกหมดยก
บ้าง ไปตามลำดับ แต่ก็ยังมีหลายคนที่แม่เข้าวัดปฏิบัติธรรมมานานประสบการณ์ภายในก็ยังไม่บ่งใจะสักที จนเกิดความท้อแท้ เมื่อนานในนั่งสมาธิไปเลยก็มีความคิดที่จะหยุดแต่ไม่ได้นำไปสู่การปฏิบัติ จึงเป็นโดยเพียงความตั้งใจที่เท่านั้น! คนเหล่านั้นในความตั้งใจดีอยากจะเข้าถึงธรรมมาเพียงใด ก็ย่อมไปถึงจุดหมายปลายทาง ทั้งๆ ที่ใจรู้ที่จะเข้าถึงธรรมภายใน และธรรมภายในก็อยู่แล้วในตัวของมนุษย์ทุกคน แต่เพราะไม่ได้ทำอย่างต่อเนื่องสมำเสมอ จึงทำให้ความรักในธรรมต้องกลายเป็นหมันไปในที่สุด
อันที่จริง สเกตุที่ทำให้การเจริญสมาธิการไม่ก้าวหน้ามากอย่าง แต่สาเหตุใหญ่เป็นเพราะงไม่ได้“ลงมือปฏิบัติอย่างต่อเนื่องสมำเสมอ” ซึ่งถือว่าเป็นปัจจัยสำคัญที่สุดในกระบวนการที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ การไม่ได้ปฏิบัตอย่างต่อเนื่องสมำเสมอนั้น