ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระธรรมนั้นโดยพระเทวานุภาพนั้นว่าพระนางต่างๆ ภายใน ตั้งแต่ลงคือลับ คงสมาธิ คงสมาธิ คงสมาธิ ดวงมุติติ และกิติองจิติต้าน ท่านกันเข้าไว้ร้อยๆ สุดกลางกามุติยติกาญาสนะ จะเข้าไปพบกับภายมนุษยชะเอียด ท่านชายก็เหมือนกันกับท่านชาย ท่านหญิงเหมือนกันหญิง ต่างกันแต่มีความละเอียดยิ่งกว่าที่เดิม ประณีตกว่าเดิม งดงามกว่าเดิม นี่จะเห็นกันเข้าไปอย่างนี้ เมื่อหยุดถูกส่วนหนักเข้า จะเข้าไปพบกายในภายในทั้งหยาบ และละเอียด ตั้งแต่กายทิพย์ กายพรหม กายอรูป-พรหม และเห็นกายธรรม ซึ่งเป็นกายที่หลุดพ้นจากภพทั้งสาม เป็นกายที่เสกปลิดใส สวยเกินสวย งามไม่มีที่ติ และเป็นนิจกัลย์ เป็นสุขัง เป็นอัตถะ ที่ควรยึดถือไว้ ยามมีทุกข์ท่านก็ช่วยให้พวกเขาได้ มีสุขแล้ว เมื่อเข้าใจมาอยู่ในกลางท่าน ความสุขจะเพิ่มพูนทวีไม่มีสิ้นสุด เพราะฉะนั้นให้พวกทุกคนมุ่งนำใจหยุดมานี้ที่ศูนย์กลางกายให้ได้ทุกวัน แล้วเราจะได้เข้าสู่พระธรรมกาย มะระตันตรัยเป็นหนึ่ง
พระธรรมนั้นโดยพระเทวานุภาพนั้นนามเดิม พระราชมาวิสิต (โดยยูลย์ ธมฺมชโย) *ม. ด เลm ๓๓ หน้า ๕