ข้อความต้นฉบับในหน้า
ใครเห็นธรรมดางามนี้ สู่โล
จั๊กจะลืมกว่าจะพาไป เกิดไซร์
ใกล้กายพยเมธีโว พราวพ่วง
ส่วนเปล่งแสงได้ หยั่งรู้พุทธญาณ
สูนทรพ่อ
ไม่ใครเทียม
คาราวะทั่วฟ้า ธรรมาค
เดือนส่องสาครภา ก็ผืน
ตะวันเกิดก่อนกายา น่าที่ง
เมื่อไหร่หยุดเมื่อนั้น สุขใจใกล้เทียม
สูนทรพ่อ