null สุนทรพ่อ หน้า 102
หน้าที่ 102 / 139

ข้อความต้นฉบับในหน้า

รักมายใจ รักมาใจให้เหมือนบัวต้องยอมฝน คงยอบลามแช่มขึ้นแย้มยามยาม ที่อค่อคันเคะจะคลี่คลาย แล้วจะหายใจจะเย็นเช่นแสงจันทร์ ประคอง จินดีไว้ กลางกาย ประหนึ่ง คุณนจาย เรื่องแก้ว ประคุ อยู่เคียงขวาย โศกว้าง ประทิถว มวลเกิดแล้ว สู่สุคอันคมฉาย สนทรพ่อ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More