ความรู้สึกของแม่เมื่อ ลูกชายบวชให้ : หน้า 32/48

Dhamma TIME ความรู้สึกของแม่เมื่อ ลูกชายบวชให้ ตอน…เหมือนฝันที่เป็นจริง เรียนเรียงจากรายโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่เคารพอย่างสูงค่ะ ลูกชื่อ กัล จิตภิันธ์ อนันต์ไชยพร เจ้าค่ะ ลูกเข้าวัดพระธรรมกายครั้งแรก เมื่อประมาณ ปี พ.ศ. 2537 มาสร้างพระธรรมกายประจำตัว โดยมีเพื่อนเป็นกัลยาณมิตรชวนมาค่ะ ซึ่งลูกศรัทธาในคำสอนของวัดพระธรรมกายมากค่ะ เวลามีเรื่องทุกข์ใจใดก็จะขอให้หลวงปู่ช่วย และมีธรรมะของคุณแม่ในใหญ่ม่านทางชีวิต ซึ่งช่วงที่ผ่านมาไม่มีสัญญาณ DMC ทำให้ไม่ได้ดูรายการโรงเรียนอนุบาลในฝันวิทยา ชีวิตลูกเหมือนบาดอะไรไป แต่ตอนนี้ได้ดูคุณแม่ไม่ใหญ่ผอีกครั้งก็ให้กำลังใจมากค่ะ หลวงพ่อคะ ตอนนี้ลูกเป็นแม่อีกคนหนึ่งที่ทำสิ่งดีงามและดีใจในความสุขและรู้สึกตัวเองมีบุญมาก เพราะลูกชายคนเดียวที่คัดดวงใจดีเต็มใจบวชให้ ในโครงการ 1 แสนบุญ เข้าพรรษา ที่ศูนย์อบรมวัดพระธรรมกายค่ะ ถือเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตของการเป็นแม่เลยค่ะ คำกล่าวว่าที่ว่า...ลูกเป็นดังแก้วดวงใจนั่นเป็นความจริงแสนจริงเจ้าค่ะ แล้วแม่ก็ทำทุกอย่างได้เพื่อ ลูก เริ่มตั้งแต่ตอนตั้งท้อง 9 เดือน ต้องออมอดเฝ้าติ๋ว ดอวน ดอกไม้ ข้าวของที่ชอบ ต้องกินแต่ของมีประโยชน์ เวลากลับลูกจะต้องค่อย ๆ ไป ไหนมาไหนต้องระวังเพื่อไม่ให้กระเทือนลูกในท้อง พอคลอดแล้วก็ยังดีใจอย่างดีอย่างด้วยลูกเอง...ถ้ามีอะไรดี ๆ อร่อย ๆ ก็จะเก็บไว้ให้ลูกชายกินก่อนเสมอเลยค่ะ แม่ว่าครอบครัวของลูกจะไม่สมบูรณ์ เพราะตอนลูกชาย 3 ขวบ ลูกกับเทพบุตรข้างกายมืดต้องแยกทางกัน จึงต้องเอาลูกชายไปฝากให้ปู่ย่าช่วย เลยทำให้พี่ชายเป็นคนที่รู้จักกัน เลยนำให้ไปปรับท่ามีโรงพยาบาลของรัฐ ลูกจึงเสียค่ารักษารลูกไปแค่ 30 บาท ที่คอร์ดรักษานี้คือ ลูกชายของลูกชาย