ข้อความต้นฉบับในหน้า
ฎนิตสาร
Dhamma TIME
ประจำเดือน ธันวาคม
ความในใจพระลูกชายศูนย์สาขา 161 วัด ทั่วโลก
ตอน..จะสร้างบารมีไม่มี่ย่ง
เรียน เรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝนในสวทยา
กะผม พระมหาสงวน สุริยวังโส พรขา 27
เจ้าวัดวัดพระธรรมกายอจีเริ สหรัฐอเมริกา
ครับ
หลวงพ่อครับ กว่าที่วัดพระธรรมกายอจีเริจะปักหลักได้อย่างทันท่วงทีนี้ ทีมงานพระลูกชายและเจ้าหน้าที่หลายต่อหลายรุ่น ได้ร่วมแรงร่วมใจเฟ้นหาสถานที่เหมาะสมที่สุดที่จะรองรับเข้าสู่ความสุขภายใน
ช่วงแรกๆ เราต้องหาเช่าบ้านหลังเล็กๆ แต่เวลาจัดกิจกรรมแล้ว คนก็มีร่มกันมาก ทำให้เพื่อนบ้านที่ค่อนข้างรักความเป็นส่วนตัว ไม่ค่อยHappy เราก็เลยย้ายไปหาที่ที่กว้างขึ้น จนไปเจอโรงเพาะพันธุ์สุซิ้งเก่า เราต้องรี้ทาความสะอาดกันตั้งแต่หลังคาถึงพื้นปูน ลุยกันยิ่งกว่าขบวนการแจ๋ว ช่วยกันเนรมิตจนกลายเป็นอาคารสะอาดอย่างใหม่สนใจใช้งานก็สามารถขึ้นไปได้ แต่แล้วคนก็มาอาศัยมานั่งสมาธิ(Meditation)มากขึ้นจนล้นออกไปอีก จนเพื่อนบ้านถึงกับใช้กล้องส่องทางไกลดูว่า เราทำอะไรกัน สุดท้ายเราจึงได้ย้ายอีกและได้มอยู่ตรงที่วัดในปัจจุบัน
หลวงพ่อครับ ตอนนี้ศูนย์แห่งนี้จัดปฏิบัติธรรมให้กับชาวท้องถิ่นได้อย่างแบบไม่วุ่นวานนานหลายปีแล้วครับ ชาวเมริกันเห็นคุณค่าของสมาธิ ขนาดที่ว่าเมพพุชจะมา ฝนจะตกหนัก แต่เขายังเดินทางมานั่งสมาธิอย่างไม่แคร์ฟ้าค่ำ ฝน ก็แค่บวัดใจ หลายคนมีผลปฏิบัติธรรมดีเช่น เห็นแสงสว่างกลางท้อง เห็นดวงสว่าง พอได้พบความสุขอย่างนี้ชาวอเมริกันก็อยู่อยู่ดีมีศรี 8 กันเลยครับ และมีมาขอสมัครบวชพระพร้อมกันหลายท่านในอุตุนามากนานด้วยครับ