ข้อความต้นฉบับในหน้า
นิยายสาร
Dhamma TIME
ประจำเดือน ธันวาคม
ความในใจพระลูกชายศูนย์สาขา 161 วัด ทั่วโลก
ตอนได้..อุ้มผง มรดกโลก มรรคธรรม
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในนิ้วมือ
ศาลาเชิงจรในพื้นที่ที่ห่างไกลชายขอบเช่นอุ้มผงได้ “ ผมจึงมีความตั้งใจว่า “จะอยู่ช่วยปักหลักเผยแพร่พุทธศาสนาและสร้างจิตสำนึกให้ชาวบ้านช่วยกันรักษาทรัพยากรธรรมชาติเยื่อเนมรดกโลกไปนานๆครับ”
เวลาต่อมาชาวบ้านอุ้มผงก็ได้อาราธนามาให้ลงไปเป็นจ้าวาช่วยพืชพันธุ์ในสวนเขาวงพระจันทร์ซึ่งเป็นวัตถุร้างอยู่บนปูทองกลางหมู่บ้าน ชาวปากทะเบาะ ไม่มีน้ำ ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีโทรศัพท์ อาศัยแสงสว่างจากเทียนและคบเพลิงเจ้าพายเป็นหลักถึงจะจะไม่พร้อมไม่มีปัญหา
พอมาอยู่ในพื้นที่ตรงนี้ก็มีเพื่อนต่างศาสนาทำงานอย่างเข้มแข็งมากชักชวนชาวบ้านให้นำไปนั่นคือความเชื่ออื่นผมก็ชักช้าไม่ได้แล้ว ก็ลงมือเลยทันทีในช่วงนั้นทุกเช้าตรู่มิกอออกเดินบิณฑบาต ฝึกตนและปลูกฝังผู้อื่น รวมทั้งกับชาวชาวปากทะเบาะให้รู้จักทำทาน รักษาศีล และนั่งสมาธิ พอถึงพระราชบันก็ชอบลูกหลานเข้าวัดทำทานภูมิใจมากมาย รวมทั้งกิจกรรมตามนโยบายของหลวงพ่อทุกโครงการทั้งการจัดบวชพระภิกษุมสามเณรภาคฤดูร้อนและเข้าพรรษาทุกปี จัดบวชธรรมาสิกาแก่คนหน่อยๆ จัดอบรมคุณธรรมให้เยาวชนตามโรงเรียนต่างๆ ทั้งอำเภอทุกตำบล อย่างสนุกสนานมากเลยครับ
ดูเหมือนการเผยแผ่ที่อุ้มผงกำลังไปได้สวยครับ พอถึงช่วงปลายปี พ.ศ. 2555 เริ่มมีไฟเข้าไปในหมู่บ้าน พร้อมกับคลื่นโทรศัพท์ หลวงพ่อครับ ยุงกันล่ะสิทีนี้ ชาวบ้านเริ่มหายไปจากวัด ไปนั่งดูที่กัน เริ่มมีการแพร่ระบาดของอบายมุข ทั้งสายยาเสพติดต่างๆ น่ามห่วงมาก ผมก็ผู้ไม่เคยครับ