ข้อความต้นฉบับในหน้า
การดำเนินชีวิตในวิถีวางพงษ์มีคำว่า “ทำดี ต้องได้ดี” ดังนั้นของกรรมดีคือ เวลาทำดีต้องได้จังหวะ ส่วนของกรรมชั่วคือ เวลาทำชั่วต้องลงโทษกันบ้าง แต่มักของกรรมชั่วคือ เวลาทำชั่วต้องลงโทษกันบ้าง แต่เมื่อพ้นโทษแล้วก็ให้โอกาสกลับตัวใหม่ เพราะทุกชีวิตในโลกนี้ยังตกอยู่ภายใตุกฎแห่งกรรม คือกฎแห่งการรับผลกระทบที่คน ๆ นั้นได้ทำไว้เอง 3. ให้เวลาแต่ละคนแก้ไขตัวเองพระพุทธ- ศาสดาสอนให้มั่นทำความดีเรื่อยไป ส่วนที่เป็นความดีดีทำไปมาก ๆ ส่วนที่ยังไม่ดี ก็ปล่อยให้เขาแก้ไขตัวเอง เพราะ คิดอย่างนี้ว่าพุทธแม้ต่างนินทาก็ไม่ทะเลาะกัน เพียงแต่ว่าความเชื่อยังไม่ตรงกัน ต่างคนไปฝึกสมาธิใจใส ๆ พอใจใสแล้ว เดี๋ยวก็น่าจะเห็นความจริงตรงกัน 4. ใจใส ๆ จากสมาธิทำให้เห็นความจริงตรงกันความดีคนในโลกนี้ต่างก็เป็นคนเหมือนกัน ทำให้แม่ต่างศาสนากันถึงสมาธิด้วย เมื่อยัง สมาธิใจใส ๆ แล้ว เดี๋ยวก็น่าจะเห็นตรงกันแล้ว ยังศาสนาใจก็ใส ๆ แล้ว เดี๋ยวก็น่าจะเห็นความจริงตรงกัน
เรื่อง : พระราชวาณาราย (หลวงพ่อทัตตชีวัง) จากการสารอยู่ในบุญฉบับเดือนกันยายน พ.ศ. 2557