ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมหาดทรายในสมัยพุทธกาลไหม ?
มี และมีหลายครั้งด้วย ซึ่งธรรมยาตราฉสนสมยพุทธกาลไม่ได้ทำกันแบบเล็ก ๆ อย่างที่เราคิด อย่างในครั้งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จไปโปรดพระอรหันต์และชาวเมืองพระองค์ทรงนำบวณธรรมยาตราของพระภิญญามาถึง ๒๐,๐๐๐ รูป ออกจากกรุงรุกขชาดไปกรุงบิสิผลด์ โดยเดินทางใกล้ถึงวันละ ๑ โยชน์ (๑๖ กิโลเมตร) เป็นเวลานานถึง ๒ เดือน ซึ่งผู้เขียนก็มาเดคิดเล่น ๆ ว่า ถ้ามียานยนต์มีนสบส์ เวิลด์ เรดคอร์ด ก็ย่อมมีบันทึกไว้.. เป็นบวนธรรมยาตราที่ยุคสุดในโลก เพราะระยะทางที่เดินยาวถึง ๙,๔๒๔ กิโลเมตรเลยทีเดียว (ซึ่งมากว่าพระวัดพระธรรมกายเดินมาก) !!!
ครั้นพอไปถึงแล้ว พระอรหันต์และชาวเมืองทั้งหมดก็ออกมาทำต้อนรับ พากันถือดอกไม้และของหอมออกไปรับเสด็จจำนวนนมหาศาล ทำให้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงสามารถรวบคนจำนวนมากมาฟังพระธรรมเทศนาของพระองค์ได้ในคราวเดียว เท่านั้นยังไม่พอ พระพุทธองค์ยังทรงแสดงปาฎิหาริย์อันใหญ่ คือเสด็จจารผลเหนื่อรนจงกรมในอากาศ เพื่อสยบฤทธิปะระยุรติความรช์ส ยิ่งใหญ่ คือเสด็จจารงเหนือจราจรในอากาศ เพื่อสยบฤทธิวิสาระยุรติ ก่อนแล้วจึงเทศนสอน... ทำให้ทุกคนตีตื่นใจมาก (อ่านเพิ่มเติมได้ในอรรถกถา ทุกท่านิยม รัตนจงกรมกำนัล) ส่วนธรรมยาตราที่ดังงามอีกครั้งก็คือ หลังจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จไปโปรดฐิวสิล ๓ ฟื้นนอกและบริวารจนบรรลุอัต ถผลก็สมบูรณ์หมดแล้ว พระองค์ก็ทรงพาพระสาวกใหม่ทั้ง ๑,๐๐๙ รูป เดินทางเข้าเมืองรางกูฎ เพื่อโปรดพระเจ้าพิมพิสาร และเมื่อข่าวการเสด็จ