ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลวงพ่อคำปัญหา
ถาม : สาระสำคัญต่อชีวิตประจำวันอย่างไร ?
ตอบ : ชีวิตประจำวัน หมายถึง การดำเนินไปของชีวิตที่เป็นไปอย่างต่อเนื่อง เกิดขึ้นทุกวันเป็นประจำ อาการตามธรรมชาติที่เกิดขึ้นกับร่างกายเป็นประจำทุกวัน ได้แก่ อาการหนาว ร้อน หิว กระหาย ปวดอุจจาระ ปวดฉี่ สัญญาณบอกให้รู้ว่าร่างกายที่ประกอบขึ้นเป็นกายนี้มีการสึกหรอ เสื่อมไปตลอดเวลา ต้องได้รับการบำรุงภายนอกเข้าไปทดแทน และทดแทนที่เต็มเข้าไปนั้นไม่ใช่ลูกรึษิธิ์ จึ่งมีการของเสียที่ต้องขับถ่ายออก
ในการเสื่อมไปของกายนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเตือนให้สำรวมกาย สำรวมหัวใจ ถ้าหมั่นระวังในการกระทำท่าทางทั้งทางร่างกาย จะมีผลให้ความเสื่อมในกายเกิดมากกว่าปกติเป็นผลให้สุขภาพถูกทำลาย อายุสั้นกว่าที่ควรจะเป็น องค์ เมื่ออายุนั้นเป็นต้องได้ตามเต็มอยู่ทุกวัน จึงมีการงานอาชีพเหตุนี้ เป้าหมายคือเพื่อให้ได้ดุนๆ มาตดแทนของเดิมที่สูญเสียไป ซึ่งต้องมีความสำรวมอาชีพ หมายถึง ระมัดระวังในการทำงานหรือกรรมใดที่เกี่ยวกับการเลี้ยงชีพ ในการทำดูๆ มาตดแทนที่สูญเสียไปด้วย
เมื่อร่างกายเป็นเหตุรบกวนให้เกิดความพออยู่ กรรมที่ทำอาชีพทั้งปวงจะหยุดและพออุฏกษลต่างมีผลต่อชีวิต วิธีการที่ได้มาซึ่งอัปยศ ที่เต็มให้ร่างกาย ย่อมมีผลที่แตกต่างกันไป กรรมที่เกิดด้วยกุศลธรรมจะเป็นเหตุบันเทิงไปสู่ความเจริญ เกิดในสุดภูมิ ส่วนกรรมที่ทำด้วยอกุศลมีผลเป็นความเสื่อม ก็จะส่งผลให้ไปเกิดในบุคคลภูมิ ในชีวิตประจำวัน ภูแห่งกรรมมีผลกระทบกับเราตลอดเวลา ไม่ว่าเราจะรู้หรือไม่รู้ว่าชีวิตเป็นอย่างไร ทันทีที่ทำกรรม ผลหรืออัปยศก็ได้เกิดขึ้นแล้ว และมีผลต่อชีวิตของเราในอนาคตทันที การประกอบอาชีพของเราให้ต้องประกอบกรรมอย่างใดอย่างหนึ่งบ่อยครั้งจนกลายเป็นนิสัยเกิดเป็นบุญเป็นบาปขึ้นมา ผลที่สำคัญคือทุกข์ที่เกิดขึ้นต่างบันดลในชีวิตมนุษย์ให้ประสบกับความยากลำบากนานาประการ บาปที่ไหลดในทางร้ายนัน เมื่เกิดขึ้นแล้ว ก็ยากที่จะจะแก้ไขจุดจุดปิดบาและบันดาลให้เราสร้างนิสัยไม่ดี เมื่อนิสัยเสียแล้วแก้กาน ดังนั้นเพื่อประโยชน์แก้ชีวิต