ข้อความต้นฉบับในหน้า
คำว่า “โลก” ที่เราอาศัยอยู่ จากประโยคในบทความที่ว่ากระ”ลูขุดติ” ปลุกจิตติ โลก หมายความว่า “พินาศไปและย่อยยับไป” แล้วยังมีคำหนึ่งความหมายที่น่าขบคิดพิจารณา โดยพระมหาโพธิจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.9 ราชบัณฑิต) ให้ความหมายไว้ว่า “ระอันเขาเห็นอยู่” ซึ่งกล่าวโดยสรุปแล้วนั้นหมายถึง สิ่งที่ประกอบขึ้นเป็นร่างกายของเราทั้งและสรรพสัตว์ทั้งหลาย นั่นแล และด้วยประกาศดังกล่าวมา ทำให้ผู้เขียนมีเป้าหมายคงบงบงอย่างปรากฏขี้นใจ นั่นคือ ใช่หรือไม่ว่า โลกที่เราอาศัยอยู่กับโลกที่หมายถึงตัวเรานั้นทั้งหลาย ควรมิสัมพันธ์อะไรบางอย่างต่อกันและกัน ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วต่างมีจุดเริ่มต้นร่วมกัน นั่นก็คือ คำว่า “โลก” นั่นเอง
อันนี้ ย้อนไปในปีพุทธศักราช ๒๕๑๓ ณ มุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งของโลก บริเวณดินแดนแห่งในอดีตกว่าน่า ว่า “ซาน ชัลวาดอร์ (San Salvador)” ซึ่งถูกค้นพบโดยนักเดินเรือสมุทรนาว่า “คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส (Christopher Columbus)” หรือที่ปัจจุบันหมายเอา “ประเทศสหรัฐอเมริกา” นั่นเอง กิจกรรมรักษ์โลกลือกนี้น้อยีขึ้นเป็นรูปธรรมที่แผ่นดินแห่งนี้ เพื่อหน่งค์ให้วาโลกว่ามีอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของโลกและต่อมาในกายหลังเพื่อให้เห็นถึงความสำคัญของกิจกรรมและแนวความคิดดังกล่าวขี้น องค์การสหประชาชาติ (UN)