ความสำคัญของการทำบุญในช่วง ๗ วัน ๕๐ วัน และ ๑๐๐ วัน มหัศจรรย์วันพระ หน้า 25
หน้าที่ 25 / 52

สรุปเนื้อหา

การทำบุญหลังการเสียชีวิตมีความสำคัญในพุทธศาสนา โดยช่วงเวลา ๓ วัน, ๕๐ วัน และ ๑๐๐ วัน มีความหมายแตกต่างกัน ช่วง ๓ วัน ผู้ตายยังอยู่วนเวียนในเมืองมนุษย์ ทำให้ญาติสามารถส่งบุญช่วยได้ ช่วง ๕๐ วัน เป็นเวลาที่ผู้ตายรอการพิจารณาในยมโลก ส่วนช่วง ๑๐๐ วัน เป็นการพิจารณาว่าผู้ตายจะไปเกิดเป็นอะไร การทำบุญในช่วงเวลาดังกล่าวจึงเป็นการส่งบุญให้ผู้ที่เสียชีวิตได้ดีขึ้น และควรทำบุญให้เต็มกำลังในทุกช่วงเพราะเป็นหลักสำคัญในการช่วยเหลือผู้ตาย

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการทำบุญ
-เวลาที่ต้องทำบุญ
-หลักการทำบุญในพุทธศาสนา
-การพิจารณาของผู้ตายในยมโลก
-การเกิดใหม่หลังการทำบุญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ทำไมต้องทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน ? ประเพณีของชาวพุทธ เมื่อมีผู้เสียชีวิต เรามักจะค้นเคยกับการทำบุญให้ผู้ตาย คือ ทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน และ ๑๐๐ วัน เคยสงสัยไหมว่า ทำไมต้องเป็นอย่างนั้น การทำบุญ ๓ วัน คือ ช่วงที่ผู้ตายยังวนเวียนอยู่ในเมืองมนุษย์ นี่สำหรับผู้ที่ไม่ได้ไปพบหนารถ ผู้เป็นญาติก็จะได้โอกาส ๗ วันนั้นส่งบุญไปช่วยกันได้ การทำบุญ ๕๐ วัน คือ ช่วงที่กำลังรอคอยการพิจารณาจากพุทธมารชในยมโลก คือ ไปเข้าคิวคอยอยู่ในช่วงนี้ การทำบุญ ๑๐๐ วัน คือ ช่วงระหว่าง ๕๐ – ๑๐๐ วัน เป็นช่วงพิจารณา และส่งไปเกิดเป็นอะไรต่ออะไร เช่น ไปเกิดในยมโลก ไปเป็นมนุษย์ เป็นเทวดา เป็นพรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน เป็นต้น เพราะฉะนั้น ช่วง ๓ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน จะเป็นช่วงที่จะละเอียดยรับบุญได้ นี้คือหลักการ ส่วนใหญ่ก็มจะเป็นอย่างนี้ แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด เพราะฉะนั้น ภายใน ๓ วัน ๕๐ วัน และ ๑๐๐ วัน ก็จะต้องรีบทำบุญทุกบุญให้เต็มกำลัง แล้วอทิตย์ไปให้ผู้ที่เสียชีวิต 5 สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More