ข้อความต้นฉบับในหน้า
วันพระต้องไปวัด
เราชาวพุทธต้องหยุดวันพระ ไปวัด ไปฟังธรรม ปฏิบัติธรรม บำเพ็ญบุญกุศลถวาย ๑๐ ประการ หรืออย่างน้อยก็ ๓ ประการ คือ ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา เป็นต้น และทุกครั้งที่ไปวัด อยู่ในชุมชนบุรารามของเราไปด้วย
เตรียมภัตตาหารหวานคาวไปถวายพระภิกษุ สามเณร และเลี้ยงผู้ประพฤติธรรมที่วัด ไปช่วยกันทำความสะอาดวัด ปัดกวาดเสนาสนะ อะไรมากเป็นทางมาทำบุญเราทำทั้งหมดนั้น ไม่ว่าจะเก็บขยะมูลฝอย จัดวางรองเท้าให้เป็นระเบียบ ให้ความเคารพในบุญสถาน ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานของพระรัตนตรัย เคารพในพุทธะ เราจะประเคนวัตตาหารก็ให้เคารพในทาน จะฟังธรรมก็ต้องเคารพในธรรม
แล้วก็นำแต่สิ่งดีๆ เข้าไปในวัด ส่งไม่ดีให้เอาออกไปนอกวัดให้หมด เช่น สุราเมรัย บุหรี่ ยาเสพติด ภาพลามกอนาจาร สิ่งไม่ดีทั้งหลายเหล่านี้เอาออกไปให้หมดเลย นี่คือสิ่งที่ปู่ย่าตายายได้ปฏิบัติเป็นแนวปฏิบัติแบบแผนเสมอมา แต่ปัจจุบันเราปล่อยปละเลยไม่สนใจ
เพราะฉะนั้น ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องฝืนฟูสิ่งดีๆ นี้ให้หวนคืนกลับมาใหม่
๑๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๓