การกลับสู่การนั่งสมาธิ : หน้า 91/130

มั่งกะลิผลค่อยๆ เหี่ยวและมีขนาดเล็กลงๆ จนในที่สุดก็หายไป กว่ัยเกิดความรู้สึกปลุงสู้เพราะได้เห็นแล้วว่ิ่งที่แย่งกันนั้นในที่สุดก็เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็เสื่อมสลายหายไปในที่สุด ฤษนี้เห็นแล้วกิคิดได้ว่า เราควจะกลับถ้าไปนั่งสมาธิ ต่อดีกว่า จิงกลับไปนั่งหลับตาบำเพ็ญตบำเพ็ญตะ บำเพ็ญเพียรต่อ หมดอารมณ์เลย แต่หมดอารมณ์แค่เดียวนะ ปีหน้าคร่าวๆ กันใหม่ อย่างนี้คือเบื่อชั่วคราว ไม่ใช่เบื่อถาวร แต่ยังดี เพราะ ๑ วันสวรรค์เท่ากับ ๕๐ ปีในเมืองมนุษย์ ดังนั้น ก็คืนเป็นเวลา ๑๘,๒๕๐ ปีในเมืองมนุษย์ที่จะย้อนกลับไปบำเพ็ญตบะต่อ ซึ่งการกลับไปครั้งนี้ ภาพก็กลายผลที่เคยเก่าแก่ปรากฏในญาณทัศนะตลอดเวลานะเลย