ข้อควรระวังในการฝึกสมาธิ สร้างบารมี (คำมินิ) เล่ม 3  หน้า 269
หน้าที่ 269 / 290

สรุปเนื้อหา

การฝึกสมาธิต้องระวังไม่ให้เกิดความตึงเครียดในร่างกายและจิตใจ เช่น ไม่ควรกำลังหรือบีบเกร็งส่วนใด ๆ ของร่างกาย เพื่อไม่ให้จิตเคลื่อนไหวจากศูนย์กลางภายในไปสู่อื่น ควรทำใจให้สงบและประคองสติ อย่ากังวลถึงการเห็นนิ่งหรือการหายใจเข้าออก เมื่อฝึกถึงขั้นพระธรรมกาย ควรเน้นไปที่การนึกถึงกลิ่นความสว่างเพื่อเข้าสู่สภาวะสมาธิ นอกจากนี้ยังต้องเข้าใจว่าเวลาที่ใช้ในการเห็นนิ่งนั้นเหมือนการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ ไม่สามารถเร่งรีบได้ ดังนั้นสมาธิจึงสำคัญมากสำหรับการเข้าถึงพระธรรมกายและการเจริญวิปัสสนาในอนาคต

หัวข้อประเด็น

-ข้อควรระวังในการฝึกสมาธิ
-การสร้างสมาธิ
-การเข้าถึงพระธรรมกาย
-วิธีการเจริญวิปัสสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ข้อตควรระวัง 1. อย่ากำลัง คือ ไม่ใช่กำลังใด ๆ ทั้งสิ้น เช่น ไม่บิกลามเนือตา เพื่อจะให้เห็นนิ่งเร็ว ๆ ไม่เกร็งแขน ไม่เกร็งกล้ามเนื้หน้าท้อง ไม่เกร็งตัว ฯลฯ เพราะการใช้งาลตรงส่วนใดของร่างกายก็ตาม จะทำให้จิตเคลื่อนไหวจากศูนย์กลางภายในไปสู่อื่นนั้น 2. อยากเห็น คือ ทำให้เป็นกลาง ประคองสติ มีให้ผลจากกิริยามวลและกิริยามนิมิต ส่วนจะเห็นนิ่งเมื่อใดนั้นอย่ากังวล ถ้ายังเวลาแล้วอวิมาณเกิดของดวงนิิมิตนั้น อุปมาเสมือนการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ เราไม่อาจจะเร่งเวลาได้ 3. อย่ากังวลถึงการกำหนดลมหายใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิ เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน อาศัยการนึกถึง "อโลกสังส" คือ กลิ่นความสว่าง เป็นบทเบื้องต้นเมื่อฝึกสมาธิจนเข้าสดงปรมจแล้ว ฝึกสมาธิต่อไปผ่านกายมนุษยะละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหมจนกระทั่งเข้าสู่พระธรรมกายแล้ว จึงเจริญวิปัสสนาในภายหลัง ดังนั้น จึงไม่มีความจำเป็นต้องกำหนดลมหายใจเข้าออกแต่ประการใด 268
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More