ความรู้สึกของลูกหลานหลวงปู่ : หน้า 28/80

ความรู้สึกของลูกหลานหลวงปู่ และชาวอำเภอสองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรี น้าองุ่น สุขเจริญ “๑๔ ปีที่ผ่านมา วันนี้ เป็นวันที่น้ามีความสุขที่สุด น้าปลื้มใจมากเวลานึกถึง หลวงพ่อ เรามานึกถึงว่า แม้ท่านไม่ใช่ลูกหลวงปู่ แท้ๆ เป็นลูกศิษย์หลานศิษย์ยังเคารพหลวงปู่มาก ขนาดนี้ หล่อรูปหลวงปู่เป็นทองคำ สร้างอนุสรณ์ สถานไว้ให้คนอีกพันปีได้รู้ว่า หลวงปู่มีจริง เกิดตรงนี้ บวชตรงนี้ เข้าถึงธรรมตรงนี้ และไม่ใช่หล่อองค์ เดียวนะ หล่อตั้งหลายองค์ ถามว่าเราเป็น หลานหลวงปู่แท้ๆ เป็นลูกหลานเลือดเนื้อเชื้อไข เรายิ่งท้อไม่ได้ใหญ่เลย” น้าวิไล โกกุล (หลานหลวงปู่) "รู้สึกปลื้มปีติใจมาก หลวงพ่อท่านรู้คุณค่าของ หลวงปู่ ท่านจะมาสร้าง ตรงนี้ เราเองเป็นลูกเป็น หลานหลวงปู่เราก็ดีใจ ถ้าจะคิดทำ คงทำไม่ได้ อย่างท่าน หลวงพ่อท่านไม่ใช่ลูกหลานหลวงปู่ ท่านยังทำได้อย่างนี้ เราก็ปลื้มอย่างบอกไม่ถูก พอเห็นรถเข้ามา ขนมันพองลุกชูชันที่เส้นขน ดีใจไปหมดเลย รู้สึกปลื้มปีติใจ เราโชคดีนะที่เรา ได้มาเกิดตรงผืนดินดอกบัวตรงนี้ มีส่วนในการ ยกย่องบูชาธรรมหลวงปู่ เราก็ดีใจ ป้าบุญมาก หม่องสนธิ (หลานหลวงปู่) ป้าละมัย วรรณศิริ (หลานหลวงปู่) “ดีใจมากๆ ดีใจจน "ก็รู้สึกดีใจ ไม่นึกว่า พูดไม่ออก ดีใจจนพูด จะมีคนมามากขนาดนี้ ไม่ถูกเลยว่า ดีใจขนาด รู้สึกปลื้มใจมาก DMC ไหน” ลุงจุ่น สุขเจริญ (หลานหลวงปู่) “ก็รวมใจที่จะสร้าง อนุสรณ์สถานให้หลวงพ่อ วัดปากน้ำ ทีนี้มาคิดดู ว่าเราเป็นลูกหลาน เรา ก็ไม่มีปัญญาสร้าง เค้าเป็นลูกศิษย์มาสร้าง เราก็ ไม่อยากจะขัดขวาง ตั้งใจไว้นานแล้วว่า อยากจะ เห็นวันนี้ ชีวิตยังอยู่ก็มีบุญได้เห็น ดีใจมาก” ป้าเสมอ ธรรมวิชิต (หลานหลวงปู่) "ดีใจ มันตื้นตันใจไป หมดเลย มันตื้นตันจริงๆ ในชีวิตไม่เคยเจออย่างนี้ เลย แล้วที่ในบ้านเราด้วย ไม่นึกไม่ฝันว่า คนจะมามากมายก่ายกอง