พระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - ความเข้าใจเกี่ยวกับการให้
…ง, ถึงภิกษุผู้ถือเอาก็
พึงรังเกียจ."
ในบทว่า อนุญญฺป ภิณฺณ นั้น มีความว่า ขึ้นชื่อว่าสิ่ง
ของสำหรับทดแทน ได้แก่ปิ่นท้อง อย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งจะพึง
ทดแทน คือพึงใช้แทนให้, ในส่วนของภิกษุนัน ที่เกินไปเท่าใด…
ในบทนี้มีการอภิปรายเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการแบ่งปันทรัพย์สินภายในสงฆ์ โดยนำเสนอตัวอย่างจากการจัดการผ้าภิกษุและการอนุญาตให้แบ่งเหลือให้กับสงฆ์อย่างเหมาะสม. นอกจากนี้ยังได้พูดถึงความสำคัญของการถือเอาท