ปัญญา สมันตปลาทากา อรรถถภะพระวินัย ปริวาร ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 267
หน้าที่ 267 / 288

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้จะกล่าวถึงหลักการการแบ่งปันอาหารในสงฆ์ เช่น การทำวัตรด้วยปลาและเนื้อ และการบำรุงต้นไม้ที่ปลูกในวัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลไม้ที่ไม่ถูกหวงห้าม โดยการอนุญาตจากสงฆ์ ทั้งยังมีการระบุถึงการถามสงฆ์เกี่ยวกับสิ่งที่ควรรับฉัน อาทิเช่น ราก เปลือก ใบ ดอก และผล ซึ่งถูกบริโภคตามความพอใจของสงฆ์ การจัดการเรื่องผลไม้เหล่านี้จะต้องทำอย่างระมัดระวัง และต้องได้รับการอนุญาตจากสงฆ์เพื่อให้ถูกต้องตามพระวินัย

หัวข้อประเด็น

-หลักการแบ่งปันอาหาร
-การเก็บเกี่ยวผลไม้ในวัด
-อนุญาตจากสงฆ์
-การบริโภคตามหลักพระวินัย
-การทำวัตรในสงฆ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญา สมันตปลาทากา อรรถถภะพระวินัย ปริวาร วันฺนาฎา - หน้าที่ 980 อาหารพอ оборудованиеให้เป็นไป จากภิกขาจารหรือจากสมุย จะจ่าย อาหารพอ equipment ให้เป็นไป จากทรัพย์ของเจดีมาน กระทำวัตร (ทดแทน) ก็ อร จะทำสงฆ์ด้วยปลาและเนื้อเป็นต้น ด้วยอ้างว่า "เราทำ วัตร" หาวอไม่ ต้นไม้มีผลเหล่าใด แม้ที่ปลูกไว้ในวัด เป็นของที่สงฆ์ห้าม ย่อมได้การบำรุง ภิกษุทั้งหมดตีระงับแล้วแบ่งกันฉัน ซึ่งผลทั้ง หลายแห่งต้นไม้เหล่าใต้ ในต้นไม้เหล่านั้น ไม่ควรทำโภคกรรม ส่วนต้นไม้มีผลเหล่าใด อันสงฆ์ไม่หวงห้าม ในต้นไม้เหล่านั้น และ ควรทำโภคกรรม ๒๓ กิอปโภคกรรมั้น ควรทำ แม้ในโรงศาลา โรงธรฅ โรงตร และที่ประชุมอื่น อันง่ ในโรง อุปโลกอีกควรทำแก่ เช่นว่า ฉันทะและปัจจิทินของญาติทั้งหลาย แม่ผู้นำได้มาในโรงในสนั้น อันภิกษุรูปหนึ่งอ่อนน้อมมา เพราะเหตุ นั้น อปโลกนกกรรมนัน ยอมเป็นกรรมที่ชำระให้หมดจดดี ก็แล้วเมื่อจะทำ พึงทำอย่างนี้ :- ภิกษุผู้ออก พึงถวายประกาศโดยอนุญาตองค์ภิกษุสงฆ์ว่า "ท่าน ผู้อื่น ข้าพเจ้าถามสงฆ์ว่า "สิ่งใดเป็นของสงฆ์ มีราก เปลือก ใบ หนอ ดอก และผล ซึ่งควรรับฉันได้เป็นต้น มืออยู่ ภายในสนาใน วัดนี้ การที่ภิกษุทั้งหลายมาแล้ว ๆ บริโภคสิ่งทั้งปวงนั้นตามสบาย ชอบใจสงฆ์หรือ?" พึงถาม ๓ ครั้ง. อนุญาติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More