การดำรงอยู่ในยุคศัลยกรรมตกแต่ง: ปฏิกูลและความสุขส่วนบุคคล : หน้า 220/272

ในยุคที่ศัลยกรรมตกแต่งกำลังเจริญรุ่งเรือง ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ยิ่งคงเป็นปฏิกูลไหม พระมหาบุญชู อริยธมโม ในยุคที่ศัลยกรรมตกแต่งกำลังเจริญรุ่งเรือง ผม ขน เล็บ ฟัน หนังยิ่งเป็นปฏิกูล คือมีความสิ้นไป เสื่อมไปตามกฎไตรลักษณ์เป็นธรรมดา ถึงแม้ว่าศัลยกรรมแต่งจะสามารถเสริมสร้าง ซ่อมแซม ทดแทน ชะลอความเสื่อมของร่างกายสังขารได้บ้าง แต่ก็ยังไม่สามารถเอาชนะกฎไตรลักษณ์ได้ ไม่ช้าสภาพความเป็นปฏิกูลก็ปรากฏ และก็เกิดขึ้นตลอดเวลา ถึงต้องหมุนดูแลรักษาทำความสะอาดเสมอ โดยส่วนที่เห็นได้ชัดเจนคือผม ขน เล็บ ฟัน หนังนั่นเอง สามารถบุญพัฒน์ มนวรรธน เมื่อ ต้องทำความสะอาดแสดงว่ายังเน่าอยู่ เมื่อต้องตกแต่งแสดงว่ายังเหม็นอยู่ เมื่อต้องเสริมสวยแสดงว่ายังไม่พอ เมื่อ ต้องศัลยกรรมสละ แสดงว่ายังหลอกตนเองอยู่ ฉะนั้นไม่ว่าจะเป็นผม ขน เล็บ ฟัน หนังส่วนเป็นปฏิกูลอย่างแท้จริง เพราะเป็นปฏิกูล จึงจำเป็นต้องทำความสะอาดอยู่ทุก ๆ วันเพื่อที่จะไม่ให้มันเน่าเหม็น ถึงจะตกแต่งด้วยของหอมต่าง ๆ แล้วก็ทาม แต่กลิ่นนั้นก็ไม่ใช่กลิ่นที่แท้จริงของสังขาร กลิ่นของสังขารนั้นเป็นกลิ่นของปฏิกูลที่อยู่ในเนื้อหนังของเรา เพราะฉะนั้นในยุคศัลยกรรมที่กำลังเจริญรุ่งเรืองอยู่ ทำให้ผู้คนไม่มีความสุขในตนเอง หรือยึดติดหลงรูปตนเอง ทักษาภรณ์ บุญแข็งเก่ง ยังคงเป็นปฏิกูลเจ้าค่ะ ไม่ว่าเทคโนโลยีในการชะลอความแก่ ความเหี่ยวยว ความหย่อนยานในตัวมากแค่ไหน แต่ยังไม่มีเทคโนโลยีอะไรที่จะหยุดยั้งความชราตายไปได้ เมื่อไรที่ายังหยาย ใจยังหย่าย เรายังต้องวนเวียนอยู่กับของหย าย ๆ กิน ดื่ม เข้าไปแล้วก็ป่ายออกมา ยังคงมีเซลส์ที่เกิดตายๆ อยู่ตลอดเวลา ทั้งผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ยิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ต้องดับไป แม้จะปิดด้วยการทำศัลยกรรม การแต่งหน้า แต่งตัว เครื่องสำอางต่างๆ ก็ปกปิดได้เพียงชั่วคราวเท่านั้น เรายังต้องคอยทำความสะอาดสิ่งเหล่านี้อยู่เนือง ๆ ทุกวัน จะสวยเฉิดฉายราว เดี๋ยก็ต้องกังวลว่าหมดสวย สู่ภาวะสุขในกลางที่สุขุมขึ้นทุกวันไม่ได้เลยเจ้าค่ะ