หน้าหนังสือทั้งหมด

โลกนี้มีคุณและการสร้างกรรมดี
21
โลกนี้มีคุณและการสร้างกรรมดี
…เต็มที่ 4. ต้องใช้ร่างกายอันเป็นที่อาศัยของใจนี้ให้คุ้มค่าที่สุด ไม่ว่าจะเป็นร่างกายที่สมบูรณ์ หรือ ทุพพลภาพ โดยศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ แล้วเลือกปฏิบัติแต่กรรมดี แม้ว่าร่างกายจะ ทุพพลภาพ แต…
เนื้อหานี้กล่าวถึงคุณค่าของโลกนี้ที่เป็นแหล่งสร้างบุญกุศลและการมีโอกาสในการทำกรรมดีในชีวิตมนุษย์ สังขารของเราเหมาะสมสำหรับการสร้างความดี ในขณะที่โลกอื่นๆ ไม่มีโอกาสเช่นนี้ นอกจากนี้ยังพูดถึงความตายซึ่
ความเห็นเกี่ยวกับการสงเคราะห์
28
ความเห็นเกี่ยวกับการสงเคราะห์
…ไร การสงเคราะห์ หมายถึงการช่วยเหลือในด้านต่างๆ แก่บุคคลต่างๆ ที่ประสบปัญหาความ ขาดแคลน อดอยากยากไร้ ทุพพลภาพ ชราภาพช่วยเหลือตนเองไม่ได้ หรือได้ยาก เด็กกำพร้าไร้ที่พึ่ง ผู้ ประสบสาธารณภัย ตลอดจนสมณพราหมณ์ ผู้เ…
การสงเคราะห์หมายถึงการช่วยเหลือบุคคลที่ประสบความเดือดร้อน เช่น ผู้ด้อยโอกาส คนชรา และเด็กกำพร้า ในขณะที่การทำทานมุ่งช่วยเหลือบุคคลใกล้ชิดไม่จำกัด แต่อาจเป็นความช่วยเหลือที่ช่วยให้มีชีวิตรอดและความสุข
ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในญี่ปุ่น
147
ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในญี่ปุ่น
…นมี 13 แห่ง เช่น มหาวิทยาลัยโอตานิ 3. บำเพ็ญงานด้านสาธารณกุศล ด้วยการสร้างโรงพยาบาล สถานสงเคราะห์คน ทุพพลภาพ สถานสงเคราะห์เยาวชน องค์กรจัดหางานให้แก่คนตกงาน วัดใหญ่ๆ หลายวัดรวม ทุนกันสร้างบริษัทการค้า โรงงานอ…
ในยุคปิดประเทศของญี่ปุ่น (ประมาณ 250 ปี) พระพุทธศาสนาซบเซา เนื่องจากการสนับสนุนของรัฐบาลต่อศาสนาขงจื้อ เมื่อญี่ปุ่นเปิดประเทศในปี พ.ศ.2396 และเข้าสู่ยุคเมจิ (พ.ศ.2411-2455) ประเทศได้พัฒนาอย่างรวดเร็ว
ทุพพลภาพ และ ปฏิสนธิสัญญา ในพระไตรปิฎก
380
ทุพพลภาพ และ ปฏิสนธิสัญญา ในพระไตรปิฎก
ประโยค - สารฏีกานี่ นาม วินอีฏิกา สมณุปาสีกา จาอุณฺตก (ปุโฒ มภา) - หน้าที่ 379 ทุพพลภาพ ฯ ตา กาลาญิกา อุตราฯ อภิฺญาดฺ ทีมปิฎก-เปตา นาม สุกฺโขชนิกา ปิโ ภโนติฯ ปฏิสนธิสัญญา ปน สุเทพสมปี อุต…
ทุพพลภาพและปฏิสนธิสัญญามีความสำคัญในพระไตรปิฎกซึ่งเกี่ยวข้องกับการเกิดใหม่และการแตกต่างทางจิตวิญญาณ ผ่านการอ…
พระฤษมปฏิฐานฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 18
20
พระฤษมปฏิฐานฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 18
…่า “กระผมทั้งหลายอยากจะฝ่าวพระศาสดา ขอรับ.” พระเกราะได้ฟังคำของเธอทั้งหลายแล้วก็กล่าวว่า “เราเป็นคน ทุพพลภาพ และในระหว่างทาง ดงที่อบนิสงมิอยู่ เมื่อเราไป กับเธอทั้งหลาย จักพากันลำบากทั้งหมด จนไม่อาจเพื่ออันได…
ในบทนี้ พระเกราะได้แสดงความคิดต่อการเดินทางร่วมกับผู้ติดตาม โดยแสดงความวิตกเกี่ยวกับความยากลำบากที่จะเกิดขึ้นในระหว่างทาง เขาเสนอให้คนอื่นเดินไปก่อนเพื่อไม่ให้เกิดความลำบาก แต่ผู้ติดตามต่างไม่เห็นด้วย