วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 181
…ะโยคาวจรนั้นผู้ทำเมตตาให้มีขึ้นได้บ่อย ๆ (จน) ยัง
สมจิตตา (ความมีจิตเสมอ) ในชนทั้ง 4 คือ ในตนเอง ใน
บุคคลที่รัก ในคนกลาง ๆ ในคนเป็นศัตรูกัน ให้สำเร็จได้อยู่ จึง
ทำสีมสัมเภท (การรวมแดน) ต่อไป นี้เป็นลักษณะแห่งสีม…
ในบทนี้อธิบายถึงการทำเมตตา โดยเฉพาะการทำสีมสัมเภทในสถานการณ์ต่าง ๆ และการควบคุมจิตใจในขณะนั้น ความสำคัญของการมีจิตเสมอในตัวเองและผู้อื่น รวมถึงการระบุความผิดต่างๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อเกิดความคิดที่ไม่ดีต่