พระวิมลบัณฑิตฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 25
…แม้ชั้นนัน เศรษฐี ก็ไม่อาจดูถูกนายใหสมะนันตรง ๆ อีกได้, ครุ่นคิดเองว่า "อย่างไร ? จึงจะมันเสียดาย." มองเห็น อุบายว่า "เราจัดส่งมันไปยังสำนักงานของคนเก็บส่วย (นายเสมียน) ใน ๑๐๐ บ้านของเรา ให้มันตายเสียดาย" ดั…
ในบทนี้เศรษฐีผู้นั้นเผชิญกับความโศกมากมายที่เหมือนกับภูเขาที่ทับถม ทำให้เขามีโทมนัส ซึ่งเป็นผลจากการกระทำที่ไม่ดี ในขณะที่พระผู้ทรงภาคตรัสถึงอุบายที่เกี่ยวกับการประทุษร้าย และผลกรรมที่จะตามมา นอกจากนี