หน้าหนังสือทั้งหมด

หน้า1
22
พระกุฒิเถระ พวกคนไขน้ำก็ไขน้ำไป ช่างศรก็ดัดลูกศร พวกช่างถากก็ถากไม้ พวกบัณฑิตผู้มีวัตรอันงาม ก็ฝึกฝนตน ๑๐๐.--ท…
หน้า2
23
พระจิตตกเถระ นกยูงทั้งหลายมีขนเขียว ขนคองาม หงอนงาม พากันร่ำร้องอยู่ในป่าการ นกยูงเหล่านั้นพากันร่ำร้อง ในเวลาม…
หน้า3
24
…ด้บรรลุผลญาณสว่าง รุ่งเรืองอยู่เป็นนิตย์ ท่านมาเบียดเบียนภิกษุนั้นเข้า จักได้รับทุกข์แน่นอนนะมาร ขุ.เถร.มก.๕๐/๑๗๑/๑๖๒ ๑๐๐.--ทะ เรามิ
หน้า4
25
พระชมพุคามิกบุตรเถระ ท่านเป็นผู้ขวนขวาย ในเรื่องผ้าหรือไม่ ยินดีในเครื่องประดับหรือไม่ ท่านทํากลิ่น อันสำเร็จด้วยศีลให้…
หน้า5
26
พระคหวรตีริยเถระ บุคคลถูกยุง และเหลือบกัดแล้ว ในป่าใหญ่ พึงเป็นผู้มีสติ อดทนต่อสัมผัสแห่งยุง และเหลือบในป่าใหญ่นั้น…
หน้า6
28
พระปิยัญชหเถระ เมื่อผู้อื่นยกตน ควรถ่อมตน เมื่อผู้อื่นตกต่ำา ควรยกตนขึ้น เมื่อผู้อื่นไม่ประพฤติพรหมจรรย์ ควรประพฤ…
หน้า7
30
พระนัตเถระ คนโง่เขลา มัวแต่นอนหลับตลอดทั้งคืน และคลุกคลีอยู่ในหมู่ชนตลอดวันยังค่ำ เมื่อไร จักทำที่สุดแห่งทุกข…
หน้า8
32
พระเสตุจนเถระ ชนทั้งหลาย ถูกมานะหลอกลวงแล้ว เศร้าหมองอยู่ในสังขารทั้งหลาย ถูกความมีลาภ และความเสื่อมลาภย่ำยีแล้ว…
หน้า9
33
พระพันธุรเถระ เราไม่มีความต้องการด้วยลาภ คือ อามิส นั้น มีความสุขพอแล้ว เป็นผู้อิ่มเอิบแล้ว ด้วยรสแห่งธรรม ครั้น…
หน้า10
34
พระบิตกเถระ กายของเราเป็นกายเบาหนอ อันปีติและสุขอย่างไพบูลย์ถูกต้องแล้ว ย่อมเลื่อนลอยได้ เหมือนนุ่น ที่ถูกลมพั…
หน้า11
35
…็พึงหลีกไปเสีย แต่เราเห็นว่า... การอยู่ในที่ใดจะไม่มีความเสื่อมเสีย เราก็พึงอยู่ในที่นั้น. ๑๐๐ วาทะ เถรภูมิ ขุ.เถร.มก.๕๐/๔๗๘/๒๔๒
หน้า12
36
พระวัชชีบุตรเถระ ดูก่อนอานนท์ ผู้โคตมโคตร ท่านจงเข้าไปสู่ชัฏแห่งโคนไม้ จงหน่วงพระนิพพานไว้ในหทัย แล้วจงเพ่งฌาน และอ…
หน้า13
37
พระสุนาคเถระ ผู้ฉลาดในการถือเอา ซึ่งนิมิตแห่งภาวนา จิตเสวยรสแห่งวิเวกเพ่งฌาน ฉลาดในการรักษากรรมฐาน มีสติตั้งมั่…
หน้า14
38
พระปริปุณณกเถระ สุธาโภชน์ มีรสตั้งร้อย ที่เราบริโภคในวันนี้ ก็ไม่เหมือนอมตธรรม ที่เราได้บริโภคพระธรรม อันพระพุทธเจ…
หน้า15
39
พระบัณเฑสุมนเถระ เพราะเสียสละดอกไม้เพียงดอกเดียว เราได้รับการบำเรออยู่ในสวรรค์ ถึง ๘๐ โกฏิปี ที่สุดได้บรรลุนิพพาน เ…
หน้า16
40
พระอภัยเถระ เมื่อบุคคลได้เห็นรูปแล้ว มัวใส่ใจถึงอารมณ์อันเป็นที่รัก สติก็หลงลืม ผู้ใดมีจิตกำหนัดยินดีเสวยรูปาร…
หน้า17
41
พระอุตติยเถระ บุคคลผู้ได้สดับเสียงแล้ว ฟังใส่ใจถึงอารมณ์อันเป็นที่รัก สติก็หลงลืม ผู้ใดมีจิตกำหนัด ยินดีเสวยสัทท…
หน้า18
42
พระอุตรเถระ ภพอะไรที่เที่ยง ไม่มี แม้สังขารทีเทียง ก็ไม่มี ขันธ์เหล่านั้น ย่อมเวียนเกิดและเวียนดับไป เรารู้โทษ…
หน้า19
43
พระราชเถระ เรือนที่บุคคลมุงไม่ดี ฝนย่อมรั่วรดได้ ฉันใด จิตที่ไม่ได้อบรมแล้ว ราคะย่อมรั่วรดได้ ฉันนั้น เรือนที…
หน้า20
44
พระเหรัญญกานิเถระ วันและคืนย่อมล่วงไปๆ ชีวิตย่อมดับไป อายุของสัตว์ทั้งหลายย่อมสิ้นไป เหมือนน้ำในแม่น้ำน้อย ฉะนั้น เม…